Η γνωστή πλέον περ. στ΄, παρ. 2 του άρθρου 12 του ΚΦΕ, η οποία ισχύει από 1/1/2014, βάσει της προσαρμογής που έγινε με τις περ. 2α και 2β  της υποπαρ. Δ.1  της παρ. Δ, του άρθρου πρώτου, του Ν 4254/2014, χαρακτηρίζει ως οιονεί μισθωτούς ορισμένη κατηγορία ασκούντων επιχειρηματική δραστηριότητα («μπλοκάκια»), παρέχοντας τη δυνατότητα, τηρουμένων των προϋποθέσεων που ορίζονται από τον νόμο, να τύχουν του ιδιότυπου αφορολόγητου ποσού του άρθρου 16 (μείωση φόρου).

Τα πρόσωπα αυτά (που όπως έχει διευκρινιστεί, είναι οι πρώην ελεύθεροι επαγγελματίες του άρθρου 48 του προηγούμενου ΚΦΕ), παρόλο που τηρούν κανονικά τα λογιστικά τους βιβλία κατά την διάρκεια της χρήσης, καταχωρίζουν δαπάνες και υποβάλλουν δηλώσεις ΦΠΑ, στη συνέχεια αντιμετωπίζονται φορολογικά, ως μισθωτοί (άρθρα 15 και 16 του ΚΦΕ), με φορολογητέο εισόδημα το ποσό που προκύπτει, αν από τις μικτές αμοιβές τους αφαιρεθούν οι ασφαλιστικές εισφορές.

Περαιτέρω, ο νομοθέτης ορίζει στην παρ. 2 του άρθρου 12, σε ποιες περιπτώσεις υφίσταται για τους σκοπούς του ΚΦΕ εργασιακή σχέση, για ένα πρόσωπο που παρέχει υπηρεσίες, ενώ στην παρ. 2 του άρθρου 14 καθορίζεται το πλαίσιο των απαλλασσόμενων από τον φόρο περιπτώσεων εισοδημάτων από μισθωτή εργασία και συντάξεις. Μία από αυτές τις περιπτώσεις αφορά μισθούς, συντάξεις και πάγια αντιμισθία που χορηγούνται σε αναπήρους, με ποσοστό αναπηρίας τουλάχιστον 80%.

Αρχικώς, είχαμε την γνωμοδότηση του ΝΣΚ 82/2016, η οποία έγινε δεκτή από τον ΓΓΔΕ, νυν ΑΑΔΕ (Πολ 1098/2016) σχετικώς με την εξίσωση των αμοιβών μελών ΔΣ ανώνυμης εταιρείας που έχουν αναπηρία τουλάχιστον 80%, με τους κανονικούς συνταξιούχους αυτής της κατηγορίας.

Στο τότε σχόλιό μας, είχαμε επισημάνει  ότι: «πιθανόν να πιεστούν οι αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου να αναζητήσουν...ισοδύναμα για να καλύψουν το κενό από την απώλεια των φορολογικών εσόδων που θα προκύψει. Διότι, εφόσον το ίδιο το γνωμοδοτικό όργανο παραδέχεται ότι ερμηνεύει διασταλτικά την σχετική διάταξη, χάριν της γενικής συνταγματικής αρχής, η οποία τι άλλο θα πρέσβευε εκτός από την ισότιμη μεταχείριση των πολιτών (;) και στη θέση του «μισθού» τοποθετούμε ό,τι εξυπηρετεί, ένα (ας πούμε) κοινωνικό πρόσωπο της Πολιτείας, τότε δεν είναι μόνο οι αμοιβές των μελών του ΔΣ ανώνυμης εταιρείας που εντάσσονται στην ομάδα αυτή».

Εξαιτίας της παραπάνω θέσης του ΝΣΚ και με το δεδομένο ότι η φορολογική διάταξη (παρ. 2, άρθρο 12) αναφέρει σαφώς: «για τους σκοπούς του ΚΦΕ εργασιακή σχέση υφίσταται όταν ένα φυσικό πρόσωπο παρέχει υπηρεσίες:...δ) ως διευθυντής ή μέλος του ΔΣ εταιρείας, ή κάθε άλλου νομικού προσώπου ή νομικής οντότητας», προκύπτει ότι κατά μείζονα λόγο, όλες οι αμοιβές που δίνονται σε διευθυντές ή μέλη του ΔΣ εταιρείας ή κάθε άλλου νομικού προσώπου ή νομικής οντότητας λόγω της παροχής υπηρεσιών από τα πρόσωπα αυτά (στο πλαίσιο των αμοιβών διοίκησης) προς τα ως άνω νομικά πρόσωπα ή οντότητες, θεωρούνται εισόδημα από μισθωτή εργασία. Στις παραπάνω αμοιβές που δίνονται εξαιτίας της παροχής υπηρεσίας από τα ανωτέρω πρόσωπα συμπεριλαμβάνονται αμοιβές που προβλέπονται από το καταστατικό ή εγκρίνει η Γενική Συνέλευση των μετόχων και αμοιβές που προκύπτουν από παραστάσεις σε συνεδριάσεις του ΔΣ. Ακόμα και στην περίπτωση που μέτοχος είναι και μέλος του ΔΣ και αμείβεται για τις παρεχόμενες υπηρεσίες του προς την εταιρεία στην οποία είναι μέτοχος και μέλος του ΔΣ αυτής, οι αμοιβές αυτές θεωρούνται εισόδημα από μισθωτή εργασία. Τα παραπάνω αποτελούν άποψη της Φορολογικής Διοίκησης (Πολ. 1072/2015).

Επομένως, το επιχείρημα που προέβαλε η γνωμοδότηση 82/2016, ότι: «η παράλειψη του νομοθέτη να μνημονεύσει ρητώς ως απαλλασσόμενα και τα εισοδήματα των αναπήρων, τα οποία προέρχονται από αμοιβές ή από ημερομίσθια κ.λπ., δεν δύναται να οδηγήσει σε αποκλεισμό της φορολογικής απαλλαγής για τα εν λόγω εισοδήματα», συμπεριλαμβάνει και άλλες κατηγορίες αμειβόμενων ως μελών ΔΣ, ή ως διευθυντών, ή ως διαχειριστών κ.λπ., εταιρείας ή κάθε άλλου νομικού προσώπου ή νομικής οντότητας, με μοναδικό κριτήριο, η αμοιβή να λαμβάνεται πριν από την διαμόρφωση του λογιστικού αποτελέσματος και φυσικά να μην είναι μέρισμα ή να μην προέρχεται από διανομή κερδών.

Εξάλλου, με το Έγγραφο ΔΕΑΦ 1064780 ΕΞ2015/11.05. 2015, της ΓΓΔΕ, έγινε δεκτό ότι «οι αμοιβές μελών και διαχειριστών ΕΠΕ, καθώς και οι αμοιβές εκπροσώπων και εταίρων ΟΕ και ΕΕ για τις υπηρεσίες που παρέχουν με βάση την ιδιότητά τους αυτή προς τις υπόψη εταιρείες, εξομοιώνονται με τις αμοιβές διευθυντών ή μελών Δ.Σ. εταιρείας ή κάθε άλλου νομικού προσώπου ή νομικής οντότητας». Κατά συνέπεια, αυτές χαρακτηρίζονται ως εισόδημα από μισθωτή εργασία και φορολογούνται σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 15 του Ν 4172/2013 .

Στο ίδιο πνεύμα κινείται και η Πολ. 1113/2015, σχετικώς με την φορολογική μεταχείριση αμοιβών εταίρων ΕΠΕ, ή ΙΚΕ και των μελών ΔΣ, ή διαχειριστών ΕΠΕ ή ΙΚΕ, που δεν προέρχονται από κέρδη, οι οποίες θεωρούνται ως εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες και εκπίπτουν από τα ακαθάριστα έσοδα των ως άνω νομικών προσώπων ή οντοτήτων.

Προς το παρόν (Πολ. 1096/2017), στις απαλλαγές της διάταξης του άρθρου 14, προστίθενται οι αμοιβές που αποκτούν τα φυσικά πρόσωπα της περ. στ της παρ. 2 του άρθρου 12 του Ν 4172/2013 από την άσκηση επιχειρηματικής δραστηριότητας και υπό την αίρεση ότι συντρέχουν σωρευτικά οι προϋποθέσεις που θέτουν οι ίδιες ως άνω διατάξεις, εφόσον τα πρόσωπα που λαμβάνουν αυτές έχουν ποσοστό αναπηρίας τουλάχιστον 80%.

Νίκος Σγουρινάκης

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Πηγή: epixeirisi.gr