Φοροδοξίες : Γνωρίζετε ότι...
• Ο νόμος για τα Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα (ν. 4308/2014) αντικατέστησε αρκετές διατάξεις του κ.ν. 2190/1920, μεταξύ των οποίων και το άρθρο 42Ε που αφορά στον ορισμό των συνδεδεμένων επιχειρήσεων. Επομένως, κάθε διάταξη νόμου που κάνει αναφορά στον ορισμό των συνδεδεμένων επιχειρήσεων, σύμφωνα με τον κ.ν. 2190/1920 (όπως π.χ. οι διατάξεις για τα υποκαταστήματα του ν. 89) και συγκεκριμένα το άρθρο 42Ε παράγραφος 5 για τον ορισμό των συνδεδεμένων επιχειρήσεων θα πρέπει πλέον να λαμβάνει υπόψη το άρθρο 38 του νέου νόμου.
• Η αλλαγή αυτή μπορεί να αποδειχθεί προβληματική καθότι η νέα διάταξη δεν φαίνεται να λαμβάνει υπόψη την περίπτωση σύνδεσης εταιρειών λόγω συμμετοχής των ίδιων φυσικών προσώπων στα διοικητικά, διαχειριστικά ή εποπτικά όργανα των επιχειρήσεων.
• Μέχρι 31.05.2015 θα πρέπει τα ιδρύματα πληρωμών (συμπεριλαμβανομένων πιστωτικών ιδρυμάτων ημεδαπής, υποκαταστήματα αλλοδαπής, ΕΛΤΑ κ.ο.κ.) να αποστείλουν στη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων (ΓΓΔΕ) του υπουργείου Οικονομικών τα στοιχεία των δικαιούχων λογαριασμών με συνολική ετήσια κίνηση πίστωσης ή χρέωσης άνω των 100.000 ευρώ για τα έτη 2013 και 2014.
• Η ίδια προθεσμία ισχύει και για τους φορείς που διαχειρίζονται χαρτοφυλάκια φυσικών προσώπων εφόσον η χρηματική αξία αυτών είναι μεγαλύτερη από 200.000 ευρώ στο Χρηματιστήριο Αθηνών για τα έτη 2013 και 2014 ανεξαρτήτως ποσού.
• Από 01.01.2014, τα πιστωτικά και χρηματοδοτικά ιδρύματα (συμπεριλαμβανομένων των υποκαταστημάτων αλλοδαπών πιστωτικών ιδρυμάτων που λειτουργούν στην Ελλάδα), τα ιδρύματα πληρωμών και τα Ελληνικά Ταχυδρομεία υποχρεούνται να διαβιβάζουν μέχρι την 20ή μέρα του επόμενου μήνα από τον μήνα που έγινε η μεταφορά, στη ΓΓΔΕ στοιχεία πελατών τους που αφορούν: μεταφορές πίστωσης, εμβάσματα, άμεσες χρεώσεις και τραπεζικές επιταγές (εσωτερικού και εξωτερικού) πελατών για μεταφορά κεφαλαίων στο εξωτερικό, καθώς και εισπράξεις επιχειρήσεων μέσω πιστωτικών καρτών.
• Στοιχεία των υπόχρεων μαζί με το κόστος ετήσιας πληρωμής υποχρεούνται να αποστέλλουν στη ΓΓΔΕ τα ιδιωτικά σχολεία μέσης και στοιχειώδους εκπαίδευσης, οι εταιρείες σταθερής και κινητής τηλεφωνίας, καθώς και οι εταιρείες παροχής ηλεκτρικής ενέργειας και ύδρευσης κάθε χρόνο με καταλυτική ημερομηνία την 31η Μαρτίου του επόμενου έτους του έτους αναφοράς. Η ίδια ημερομηνία ισχύει και για τα ιδιωτικά θεραπευτήρια, τα οποία υποχρεούνται να μεταβιβάσουν τα στοιχεία των ιατρών και τις ιατρικές πράξεις που εκτέλεσαν ετησίως.
• Αποδεκτή έκανε με την υπ’ αριθμ 86/2015 απόφαση το Συμβούλιο της Επικρατείας την προσφυγή φορολογουμένου ενώπιον των Διοικητικών Δικαστηρίων παρόλο που δεν είχε προηγηθεί νωρίτερα ενδικοφανής προσφυγή. Αυτό γιατί η φορολογική αρχή είχε παραλείψει να ενημερώσει τον φορολογούμενο για την υποχρέωση άσκησης της ενδικοφανούς προσφυγής καθώς και τις συνέπειες που επιφέρει η παράλειψη άσκησής της όπως ρητά ορίζει ο Κώδικας Διοικητικής Δικονομίας.
• Μέσα σε 50 ημέρες είναι υποχρεωμένες οι δημόσιες υπηρεσίες, οι οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης και τα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου να διεκπεραιώνουν τις υποθέσεις των πολιτών και να αποφαίνονται για τις αιτήσεις τους εφόσον από ειδικές διατάξεις δεν προβλέπονται συντομότερες προθεσμίες. Η προθεσμία ξεκινάει από τη στιγμή κατάθεσης της αίτησης στην αρμόδια υπηρεσία και την υποβολή του συνόλου των δικαιολογητικών που απαιτούνται.
• Οπως έχει παγίως κριθεί από το ΣτΕ οι διατάξεις του άρθρου 41 του ν. 1249/1982 που αφορούν τον προσδιορισμό της αξίας των ακινήτων, σύμφωνα με τις οποίες υπολογίζεται και ο φόρος αυτών (σήμερα με την ονομασία ΕΝΦΙΑ) δεν θεσπίζουν αμάχητο τεκμήριο. Συνεπώς ο φορολογούμενος δύναται να αμφισβητήσει την αντικειμενική αξία του ακινήτου όπως έχει προσδιοριστεί από την εφορία, υποβάλλοντας ενδικοφανή προσφυγή και στη συνέχεια προσφυγή ενώπιον των Διοικητικών Δικαστηρίων.
• Η απαίτηση μιας εταιρείας μπορεί να διαγραφεί για φορολογικούς σκοπούς μόνο εφόσον: α) έχει προηγουμένως εγγραφεί ποσό που αντιστοιχεί στην οφειλή ως έσοδο, β) έχει διαγραφεί από τα βιβλία του φορολογουμένου και γ) έχουν αναληφθεί όλες οι κατά τον νόμο ενέργειες για την είσπραξη της απαίτησης με τις οποίες αποδεικνύεται πως η σχετική απαίτηση δεν θα εισπραχθεί λόγω αφερεγγυότητας του οφειλέτη.
• Το ανεπίδεκτο της είσπραξης αποδεικνύεται με συγκεκριμένα έγγραφα όπως ενδεικτικά, τελεσίδικη απόφαση δικαστηρίου με την οποία να υποχρεώνεται ο οφειλέτης σε εξόφληση, πιστοποιητικό υποθηκοφυλακείου από το οποίο να προκύπτει πως δεν υπάρχουν περιουσιακά στοιχεία του οφειλέτη, αντίγραφο του πίνακα κατάταξης ή διανομής των δανειστών του οφειλέτη σε περίπτωση πλειστηριασμού.
• Η κήρυξη του οφειλέτη σε πτώχευση λόγω παύσης πληρωμών δεν επιφέρει από μόνη της απόσβεση της απαίτησης. Θα πρέπει να προκύπτει πως δεν υπάρχουν περιουσιακά στοιχεία για την ικανοποίηση των πιστωτών.
• Βεβαιώσεις ή επιστολές δικηγόρων δεν αποτελούν απόδειξη της αφερεγγυότητας του οφειλέτη. Ομοίως η έκδοση ακάλυπτης επιταγής και η σχετική καταδίκη για την έκδοσή της δεν δημιουργούν μόνες τους ούτε αποδεικνύουν την αφερεγγυότητα του οφειλέτη.
Πηγή: Grant Thornton