Υπερψηφίστηκε το νομοσχέδιο για το Δημόσιο Λογιστικό

Υπερψηφίστηκε επί της αρχής και επί των άρθρων στην Επιτροπή Οικονομικών της Βουλής, το νομοσχέδιο για τις Αρχές Δημοσιονομικής Διαχείρισης και Εποπτείας - Δημόσιο Λογιστικό.

Το νομοσχέδιο περιλαμβάνει όπως σχετικά ανακοίνωσε ο Χρήστος Σταϊκούρας στην βουλή.

Ειδικότερα, συνοπτικά και κωδικοποιημένα:
Μέρος Α’ (Άρθρα 1 – 13)

1ον. Θεσπίζεται, μετά από επισταμένη επεξεργασία τόσο των βέλτιστων διεθνών πρακτικών όσο και των εθνικών ιδιαιτεροτήτων, η δυνατότητα παρακολούθησης, ανάλυσης και επίβλεψης των δημοσιονομικών κανόνων, από ανεξάρτητους φορείς.
Ιδιαίτερα με τη σύσταση του Ελληνικού Δημοσιονομικού Συμβουλίου, μιας ανεξάρτητης διοικητικής αρχής, κατά το πρότυπο αντίστοιχων Δημοσιονομικών Συμβουλίων που ήδη λειτουργούν σε άλλα 12 Ευρωπαϊκά κράτη-μέλη και δρομολογούνται και στα υπόλοιπα.
Αρχή με διακριτή και ισχυρή θεσμική υπόσταση.
Αρχή, που θα είναι σε θέση να αξιολογεί, να ενημερώνει και να συνεργάζεται θεσμικά και αξιόπιστα με τη Βουλή των Ελλήνων και το Υπουργείο Οικονομικών.
Αρχή, που αναμένεται να ενισχύσει την αξιοπιστία της χώρας στη δημοσιονομική διαχείριση, όπως ανέφερε σήμερα το πρωί και ο Επικεφαλής του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους.
Στο σημείο αυτό, επειδή ακούστηκαν αιτιάσεις από ορισμένους Συναδέλφους κατά τις προηγούμενες συνεδριάσεις, θέλω να σταθώ στη διάταξη που αφορά στη δυνατότητα συμμετοχής προσώπων που είναι ή έχουν διατελέσει μέλη Κυβερνήσεων, της Βουλής των Ελλήνων, του Ευρωκοινοβουλίου, ή των εκτελεστικών οργάνων πολιτικών κομμάτων στο Διοικητικό Συμβούλιο του υπό σύσταση Δημοσιονομικού Συμβουλίου.
Η διάταξη αυτή, σε συνδυασμό με σειρά άλλων αντίστοιχων διατάξεων, που καθορίζουν την εκτέλεση των καθηκόντων των μελών του Δ.Σ., τη διαφανή και αξιοκρατική διαδικασία επιλογής τους και τη διάρκεια της θητείας τους, έχει ως αποκλειστικό στόχο να προστατευθεί η θεσμική υπόσταση και η αμεροληψία του έργου του Συμβουλίου.
Να καθιερωθεί η ανεξαρτησία και η αξιοπιστία του στη συνείδηση της κοινωνίας.
Τίποτε άλλο πέραν αυτού.
Επισημαίνω, βεβαίως, ότι η διάταξη αυτή εισήχθη σε συνεννόηση και συνεργασία με το Ελεγκτικό Συνέδριο και το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κράτους, φορέων που συμμετείχαν στην κατάρτιση του Σχεδίου Νόμου.
Ωστόσο, προς την κατεύθυνση αναζήτησης της άριστης λύσης, σε περιβάλλον της ευρύτερης δυνατής συναίνεσης, το Υπουργείο Οικονομικών θα αξιολογήσει τις προτάσεις Συναδέλφων, οι οποίες θα αναπτυχθούν στην πορεία της συζήτησης.
Ίσως, δούμε τη δυνατότητα συμμετοχής στο Συμβούλιο και πολιτικών προσώπων, με διαδρομή στην εκτελεστική και νομοθετική εξουσία, υπό την προϋπόθεση της παρέλευσης ενός ευλόγου χρονικού διαστήματος από την έξοδό τους από το πολιτικό σύστημα.

Μέρος Β’ (Άρθρα 14 – 48)

1ον. Παρατίθενται οι ορισμοί των εννοιών που περιέχονται στο Σχέδιο Νόμου, σύμφωνα με όσα περιλαμβάνει η Οδηγία 2011/85/ΕΕ, αλλά και με την ορολογία που χρησιμοποιεί η Eurostat για τη Γενική Κυβέρνηση και τους υποτομείς της.
Επιπρόσθετα, προσδιορίζονται οι φορείς και τα πρόσωπα του δημόσιου τομέα με αρμοδιότητες επί των δημόσιων οικονομικών.
Παράλληλα, παρέχεται περαιτέρω εξειδίκευση των αρμοδιοτήτων όλων των εμπλεκομένων.
Στην κατεύθυνση αυτή, προβλέπεται η ενίσχυση του ρόλου Προϊσταμένων Οικονομικών Υπηρεσιών, με αυξημένες αρμοδιότητες αλλά και υποχρεώσεις, τόσο επί του φορέα τους, όσο και επί των εποπτευόμενων φορέων, αν υπάρχουν.
Οι υποχρεώσεις που αναλαμβάνονται από όλους τους φορείς της Γενικής Κυβέρνησης πρέπει να φέρουν τουλάχιστον τις υπογραφές, αφενός του αρμόδιου οργάνου που έχει την ευθύνη εκτέλεσης του προϋπολογισμού του φορέα, ή εξουσιοδοτημένου από αυτόν οργάνου, αφετέρου την υπογραφή Προϊστάμενου Οικονομικών Υπηρεσιών του φορέα, ή εξουσιοδοτημένου από αυτόν οργάνου.

2ον. Αναφέρονται οι γενικές αρχές για την διαχείριση των δημοσιονομικών της Γενικής Κυβέρνησης.
Οι αρχές αυτές αποσκοπούν στην εξασφάλιση της ορθής και υγιούς διαχείρισης του δημόσιου χρήματος και δεσμεύουν τα αρμόδια όργανα της κατάρτισης, της εκτέλεσης και του ελέγχου της εκτέλεσης των προϋπολογισμών της Γενικής Κυβέρνησης.
Ταυτόχρονα δε, αποτελούν και μέσα ελέγχου της Κυβέρνησης από τη Βουλή.
3ον. Θεσπίζονται, προκειμένου να διατηρηθεί και να ενισχυθεί η δημοσιονομική σταθερότητα, γενικές αρχές που διέπουν το δημοσιονομικό σχεδιασμό σε πολυετή ορίζοντα, περιλαμβανομένης της συμμόρφωσης με τους μεσοπρόθεσμους δημοσιονομικούς στόχους και άλλους δημοσιονομικούς κανόνες.
4ον. Θεσπίζονται, σε επίπεδο Γενικής Κυβέρνησης, αριθμητικοί δημοσιονομικοί κανόνες για το δημοσιονομικό ισοζύγιο και το χρέος.
Σύμφωνα με το Άρθρο 5 της Οδηγίας 85/2011, κάθε κράτος-μέλος πρέπει να διαθέτει αριθμητικούς δημοσιονομικούς κανόνες, που προωθούν αποτελεσματικά, σε ένα πολυετές πλαίσιο και για το σύνολο της Γενικής Κυβέρνησης, τη συμμόρφωση προς τις υποχρεώσεις στον τομέα της δημοσιονομικής πολιτικής, που απορρέουν από τη Συνθήκη για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ).
Σημειώνεται, ιδιαίτερα, ότι ο «κανόνας της δημοσιονομικής θέσης» προβλέπει, για πρώτη φορά, το διαρθρωτικό ισοζύγιο της Γενικής Κυβέρνησης, τον καθορισμό δηλαδή κυκλικά προσαρμοσμένων στόχων λαμβάνοντας υπόψη την επίπτωση του οικονομικού κύκλου.
Κανόνας ιδιαίτερα σημαντικός για χώρες όπως η Ελλάδα, η οποία είχε, το 2013, ένα από τα υψηλότερα κυκλικά διορθωμένα πρωτογενή πλεονάσματα στον κόσμο.
5ον. Ορίζονται οι διαδικασίες αλλά και οι συγκεκριμένες ημερομηνίες για τα διάφορα στάδια κατάρτισης του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής, ούτως ώστε αυτές να είναι συμβατές με το αντίστοιχο ευρωπαϊκό κοινό χρονοδιάγραμμα («ευρωπαϊκό εξάμηνο»).

Μέρος Γ’ (Άρθρα 49 – 64)
Εξειδικεύονται οι αρχές που διέπουν την κατάρτιση των προϋπολογισμών των φορέων της Γενικής Κυβέρνησης, προκειμένου να επιτυγχάνονται αποτελεσματικά οι λειτουργίες τους.
Αυτές είναι η αρχή της ετήσιας διάρκειας, η αρχή της ενότητας, η αρχή της καθολικότητας και η αρχή της ενότητας του προϋπολογισμού.
Η κατάρτιση των προϋπολογισμών των φορέων της Γενικής Κυβέρνησης πραγματοποιείται σύμφωνα με τους δεσμευτικούς και ενδεικτικούς στόχους και τα ανώτατα όρια δαπανών, όπως κατά περίπτωση τίθενται στο εκάστοτε ισχύον Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής.
Όπου έχουν εφαρμογή τα ανώτατα όρια δαπανών, οι δαπάνες των επιμέρους προϋπολογισμών των φορέων κατανέμονται εντός των ανωτάτων αυτών συνολικών ορίων.

Μέρος Δ’ (Άρθρα 65 – 155)

1ον. Επέρχεται σημαντική μεταβολή του διαχωρισμού και ασυμβίβαστου των ρόλων του Διατάκτη και του Προϊστάμενου Οικονομικών Υπηρεσιών των φορέων.
Διευκρινίζεται επίσης ότι η Απόφαση Ανάληψης Υποχρέωσης είναι διοικητική πράξη και αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση, προκειμένου να αναληφθεί εγκύρως οποιαδήποτε δέσμευση ή να εκτελεσθεί οποιαδήποτε δαπάνη και περιέχει βεβαίωση του αρμοδίου οργάνου περί ύπαρξης και δέσμευσης της αναγκαίας πίστωσης (δημοσιονομική δέσμευση).
Το ανώτατο όριο πληρωμών μαζί με τα ποσοστά διάθεσης πιστώσεων, είναι τα βασικά μέσα που διαθέτει ο Υπουργός Οικονομικών για την παρακολούθηση της εκτέλεσης του Κρατικού Προϋπολογισμού, δεδομένου ότι μπορεί να παρεμβαίνει κάθε στιγμή στην πραγματοποίηση των εξόδων, όταν αυτό επιβάλλεται από δημοσιονομικές δυσχέρειες ή από μεταβολές των οικονομικών συνθηκών.

2ον. Επαναλαμβάνεται η συνταγματική διάταξη περί ελέγχου των δαπανών από το Ελεγκτικό Συνέδριο, που πραγματοποιείται σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.Δ. 1265/1972, καθώς και με τα διεθνή ελεγκτικά πρότυπα.

3ον. Γίνεται συγκέντρωση των σημαντικότερων διατάξεων για την εκτέλεση του Προϋπολογισμού των Δημοσίων Επενδύσεων, που, μέχρι σήμερα, ήταν διάσπαρτες σε διάφορα νομοθετήματα, κυρίως σε υπουργικές αποφάσεις.

4ον. Με τις διατάξεις των Άρθρων 136 – 145, δεν επέρχεται καμία ουσιώδης μεταβολή στα έως σήμερα ισχύοντα περί παραγραφής απαιτήσεων υπέρ και κατά του Δημοσίου, με την επιφύλαξη των ειδικότερων διατάξεων περί επιβολής φόρων και λοιπών δημοσίων εσόδων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του νέου Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας και ισχύουν από 01.01.2014.

Μέρος Ε’ (Άρθρα 156 – 167)

1ον. Καθορίζεται χρονοδιάγραμμα ανάρτησης δημοσιονομικών αναφορών για τους φορείς της Γενικής Κυβέρνησης με στόχο την ενδυνάμωση των μηχανισμών παρακολούθησης της πορείας εκτέλεσης των προϋπολογισμών τους και τη συμμόρφωσή τους με τους μεσοπρόθεσμους στόχους.

2ον. Προβλέπεται η καθιέρωση του Λογιστικού Σχεδίου της Κεντρικής Διοίκησης, με το οποίο θα οριστεί το σύστημα της λογιστικής καταγραφής, οι βασικές λογιστικές αρχές, οι επιμέρους λογαριασμοί, η περίοδος τακτοποιητικών λογιστικών εγγραφών, τα τηρούμενα βιβλία, ο τρόπος τήρησης αυτών και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή του.

Μέρος ΣΤ’ (Άρθρα 168 – 170)

Προβλέπεται η διενέργεια εσωτερικού ελέγχου σε όλους τους φορείς της Γενικής Κυβέρνησης από τις Υπηρεσίες Εσωτερικού Ελέγχου.
Θεσμοθετείται, με στόχο τον εντοπισμό και την εξάλειψη των τυχόν αδυναμιών των συστημάτων δημοσιονομικής διαχείρισης, η αξιολόγηση της καταλληλότητας και της αποτελεσματικότητας των εσωτερικών δικλείδων των συστημάτων λογιστικών και δημοσιονομικών αναφορών, τις οποίες όλοι οι φορείς της Γενικής Κυβέρνησης είναι υποχρεωμένοι να θεσπίζουν.
Η διαδικασία αυτή αποτελεί διεθνή πρακτική που ορίζεται από τα Διεθνή Ελεγκτικά Πρότυπα και τα Ελεγκτικά Πρότυπα του Διεθνούς Οργανισμού Ανωτάτων Ελεγκτικών Ιδρυμάτων.

Μέρος Ζ’ (Άρθρα 171 – 175)
1ον. Θεσπίζονται πρόσθετες αρμοδιότητες και υποχρεώσεις για τους Γενικούς Διευθυντές Οικονομικών Υπηρεσιών, στις περιπτώσεις εκείνες που διαπιστώνεται ότι φορείς της Γενικής Κυβέρνησης της αρμοδιότητάς τους, αποκλίνουν από το πλαίσιο δημοσιονομικών κανόνων που θέτει ο Κρατικός Προϋπολογισμός ή/και το ΜΠΔΣ.
2ον. Θεσπίζεται, μεταξύ άλλων, διαδικασία επιβολής κυρώσεων σε φορείς, στις περιπτώσεις εκείνες όπου υφίσταται απόκλιση στην εκτέλεση των προϋπολογισμών τους σε σχέση με τους τριμηνιαίους δημοσιονομικούς στόχους.
Παράλληλα, προβλέπεται η δυνατότητα επαναδιάθεσης των ανωτέρω πιστώσεων στις περιπτώσεις εκείνες όπου βάσει των απολογιστικών στοιχείων του επόμενου τριμήνου, προκύπτει ότι οι αποκλίσεις έχουν εξισορροπηθεί.

Πηγή: Taxheaven