Τα «Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα»: Αναγκαία η διαβούλευση εφ' όλης της ύλης

[Σημείωση : Ο αναγνώστης κατά την μελέτη του άρθρου πρέπει να λάβει υπόψη τις προβλέψεις της «ΝΕΑΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ «ΛΟΓΙΣΤΙΚΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ». (ΟΔΗΓΙΑ 2013/34/EE 26/6/2013, ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ Ε.Ε L. 182/19/29.6.2013) » ( Δείτε σχετικό άρθρο των Κων. Νιφορόπουλου και Βαρ. Σαββίδη )

Η αναδημοσίευση του άρθρου αυτού ( καθώς και άλλων που θα ακολουθήσουν ) από το Taxheaven έχει ως κύριο στόχο να ανοίξει ( έστω καθυστερημένα ), η συζήτηση για τα «Νέα Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα ». Πιστεύουμε ότι ο «προβληματισμός », ο οποίος θα αναπτυχθεί, θα βοηθήσει και το έργο της «Ομάδας εργασίας για την προπαρασκευή των αναγκαίων προσαρμογών για την υλοποίηση των διατάξεων, σχετικά με τα Νέα Λογιστικά Πρότυπα».

Σχετικά με τις μέχρι σήμερα εξελίξεις στα « Νέα Ε.Λ.Π », μπορείτε να δείτε την παρ. 3.3 «ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΛΟΓΙΣΤΙΚΑ ΠΡΟΤΥΠΑ ( Ε.Λ.Π )», στο «Σχόλιο της Δευτέρας », [08.09.2014]. ]

I. ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ

Το ΣΟΛ (Σώμα Ορκωτών Λογιστών) και μετέπειτα το ΣΟΕΛ (Σώμα Ορκωτών Ελεγκτών Λογιστών), καθώς και το ΕΣΥΛ (Εθνικό Συμβούλιο Λογιστικής) και μετέπειτα το ΣΛΟΤ (Συμβούλιο Λογιστικής Τυποποίησης) αποτέλεσαν τις βασικές δυνάμεις με τις οποίες επιτεύχθηκε η λογιστική τυποποίηση στην Ελλάδα.

Η εφαρμογή του Ελληνικού Γενικού Λογιστικού Σχεδίου (ΕΓΛΣ) και η προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας περί Ανωνύμων Εταιρειών (Κωδ. Ν. 2190/1920) προς τις διατάξεις των λογιστικών οδηγιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Τέταρτη οδηγία 78/660/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 25ης Ιουλίου 1978 και Έβδομη οδηγία 83/349/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 13ης Ιουνίου 1983) διαμόρφωσε το πλαίσιο αρχών και κανόνων κατάρτισης και παρουσίασης των οικονομικών καταστάσεων, που εφαρμόζονταν αποκλειστικά από τις ελληνικές επιχειρήσεις, έως την έναρξη εφαρμογής (χρήσεις 2005 και μετά) των Διεθνών Λογιστικών Προτύπων (ΔΛΠ), μετέπειτα Διεθνή Πρότυπα Χρηματοοικονομικής Αναφοράς (ΔΠΧΑ). Σήμερα, η πλειονότητα των ελληνικών επιχειρήσεων εξακολουθεί να εφαρμόζει τα «Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα » (ΕΛΠ), όρος που προήλθε εξ αντιδιαστολής προς τα «Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα» (ΔΛΠ) και ο οποίος σημαίνει τα λογιστικά πρότυπα που προδιαγράφονται από το ΕΓΛΣ και τις διατάξεις των άρθρων 42α έως και 43γ του κωδ. Ν. 2190/1920.

II. Η ΛΟΓΙΣΤΙΚΗ ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΗ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΈΝΩΣΗ.

(Σημ. : Δεν είχε εκδοθεί κατά την πρώτη δημοσίευση του άρθρου η «Νέα Ευρωπαϊκή Λογιστική Εταιρεία » )

Σχετικά με τη διαδικασία και τους προβληματισμούς της λογιστικής εναρμόνισης, ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα κατωτέρω έγγραφα της Ευρωπαϊκής Ένωσης:
α) «Ερμηνευτική ανακοίνωση σχετικά με ορισμένα άρθρα της τέταρτης οδηγίας και της έβδομης οδηγίας του Συμβουλίου για τους λογαριασμούς των εταιρειών (98/c 16/04)… 1. Η τέταρτη οδηγία και η έβδομη οδηγία του Συμβουλίου είναι οι κυριότερες νομοθετικές πράξεις λογιστικής εναρμόνισης στην Ευρωπαϊκή Ένωση. 2. … Οι απόψεις που διατυπώνονται στην παρούσα ανακοίνωση δεν αντιπροσωπεύουν κατ’ ανάγκην εκείνες των κρατών μελών και δεν επιβάλλουν, αυτές καθαυτές, υποχρεώσεις στα κράτη μέλη. Δεν προδικάζουν την ερμηνεία που μπορεί να δώσει στα εξεταζόμενα θέματα το δικαστήριο, το οποίο είναι μόνο αρμόδιο να ερμηνεύει τη συνθήκη και το παράγωγο δίκαιο. 3. Η επιτροπή συνεργασίας συστάθηκε σε εφαρμογή του άρθρου 52 της τέταρτης οδηγίας και απαρτίζεται από εκπροσώπους των κρατών μελών και της Επιτροπής. Μια από τις σημαντικές αποστολές της επιτροπής αυτής είναι να διευκολύνει την εναρμονισμένη εφαρμογή των λογιστικών οδηγιών με τακτικές συνεννοήσεις που αφορούν ιδίως τα προβλήματα που ανακύπτουν από την εφαρμογή τους. Η υιοθέτηση, το 1995, μιας νέας προσέγγισης στον τομέα της λογιστικής (Λογιστική εναρμόνιση: μια νέα στρατηγική έναντι της διεθνούς εναρμόνισης, ανακοίνωση της Επιτροπής, COM(95), της 14ης Νοεμβρίου 1995) έδωσε νέα ώθηση σ’ αυτήν την πλευρά των εργασιών της επιτροπής συνεργασίας. Η σύγκριση, ιδίως, μεταξύ των διεθνών λογιστικών προτύπων (IAS) και των λογιστικών οδηγιών, την οποία πραγματοποίησε για λογαριασμό της επιτροπής συνεργασίας μια ειδική Task Force (Εξέταση της συμφωνίας μεταξύ Διεθνών Λογιστικών Προτύπων και Ευρωπαϊκών Λογιστικών Οδηγιών, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, 1996) και οι εργασίες που διεξάγει σε μόνιμη βάση η τεχνική υποεπιτροπή με σκοπό την αποφυγή των αποκλίσεων μεταξύ Διεθνών Λογιστικών Προτύπων και Ευρωπαϊκών Οδηγιών, επέτρεψαν στην επιτροπή συνεργασίας να συμβιβάσει ορισμένες επί μακρόν αποκλίνουσες απόψεις σχετικά με συγκεκριμένα θέματα εφαρμογής των λογιστικών οδηγιών. Το Συμβουλευτικό Φόρουμ Λογιστικής συστάθηκε από την Επιτροπή το 1990. Είναι ένα συμβουλευτικό όργανο που απαρτίζεται από εκπροσώπους των οργανισμών λογιστικής τυποποίησης των κρατών μελών και των ευρωπαϊκών οργανώσεων που εκπροσωπούν τους κυριότερους χρήστες και φορείς που καταρτίζουν λογαριασμούς…» και

β) «Σχόλια για ορισμένα άρθρα του κανονισμού (EK) αριθ. 1606/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 19ης Ιουλίου 2002 σχετικά με την εφαρμογή των Διεθνών Λογιστικών Προτύπων και για την τέταρτη οδηγία 78/660/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 25ης Ιουλίου 1978 και την έβδομη οδηγία 83/349/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 13ης Ιουνίου 1983 που αφορούν τους λογαριασμούς των εταιρειών – Νοέμβριος 2003 … Οι λογιστικές οδηγίες εφαρμόζονται στις εταιρείες μέσω της μεταφοράς των διατάξεών τους στο εθνικό δίκαιο…»

III. ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΥ

Η ΕΛΤΕ (Επιτροπή Λογιστικής Τυποποίησης και Ελέγχων), ως αρμόδια για τη θέσπιση και εποπτεία της ορθής και αποτελεσματικής εφαρμογής των λογιστικών προτύπων, είχε θέσει προς διαβούλευση, σε σχέση με το θέμα της εναρμόνισης, τα κάτωθι:

α) «Υιοθέτηση λογιστικών πολιτικών που προβλέπονται από τα ΔΠΧΑ από επιχειρήσεις που εφαρμόζουν ελληνικά λογιστικά πρότυπα», απόσπασμα του οποίου έχει ως εξής: «…Είναι γεγονός ότι οι διατάξεις του Κ.Ν. 2190/1920, αν και ενσωματώνουν τις σχετικές Ευρωπαϊκές Λογιστικές Οδηγίες (78/660 και 83/349), δεν αποδίδουν πιστά τις προβλέψεις των εν λόγω Οδηγιών, οι οποίες μετά την εισαγωγή των ∆ΠΧΑ με τον Κανονισμό 1606/2002 και τις τροποποιήσεις που έχουν υποστεί, δεν έχουν επί της ουσίας διαφορές από τα ∆ΠΧΑ, πέραν των σημειώσεων και των επεξηγήσεων οι οποίες στα ∆ΠΧΑ είναι εκτενέστερες από αυτές των Οδηγιών…» και

β) «Οδηγίες για την εφαρμογή των Διεθνών Προτύπων Χρηματοοικονομικής Αναφοράς (ΔΠΧΑ) στις Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις» της 28/1/2010, αποσπάσματα του οποίου έχουν ως εξής: «Η ΕΛΤΕ, γνωρίζοντας ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα υιοθετήσει ειδικά λογιστικά πρότυπα για τις Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις και τα οποία θα πρέπει ακολούθως να ενσωματωθούν στο εθνικό δίκαιο, ενημέρωσε πρόσφατα τις ελεγκτικές εταιρείες ότι το Συμβούλιο Λογιστικής Τυποποίησης (ΣΛΟΤ) της ΕΛΤΕ προτίθεται να ξεκινήσει δημόσια συζήτηση προκειμένου να καταγραφούν οι ιδιαιτερότητες της Ελλάδας και να διαμορφωθούν ενιαίες θέσεις της χώρας μας στη διαδικασία επεξεργασίας του προτύπου που θα προταθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή…» Επίσης πλούσιο υλικό, με αποφάσεις/γνωμοδοτήσεις του ΕΣΥΛ και του ΣΛΟΤ, με τίτλο «Γνωμοδοτήσεις» και «Αποτίμηση έργου του ΣΛΟΤ», είναι διαθέσιμες στην ιστοσελίδα στης ΕΛΤΕ ( www.elte.org.gr ). Ακολουθώντας το πνεύμα των ανωτέρω, θεωρούμε ότι σημεία προβληματισμού των ΕΛΠ τα οποία μπορούν να τεθούν σε διαβούλευση είναι τα εξής:

1) Διαχωρισμός της λογιστικής και φορολογικής βάσης υπολογισμού των αποτελεσμάτων. Η ανάγκη διαχωρισμού προκύπτει κυρίως για τους εξής λόγους: α) Διαφορά στους συντελεστές αποσβέσεων των παγίων. Σύμφωνα με τα ΕΛΠ, οι αποσβέσεις υπολογίζονται με βάση την ωφέλιμη διάρκεια ζωής των παγίων, ενώ με βάση την φορολογική νομοθεσία για τον υπολογισμό των αποσβέσεων, οι επιχειρήσεις μπορούν να επιλέγουν και να χρησιμοποιούν είτε τον κατώτερο είτε τον ανώτερο συντελεστή απόσβεσης είτε οποιονδήποτε άλλο ενδι- άμεσο συντελεστή μεταξύ κατώτερου και ανώτερου. Μέχρι σήμερα θεωρούμε ότι οι συντελεστές αποσβέσεων των παγίων που προβλέπονται από την φορολογική νομοθεσία είναι ίδιοι με αυτούς που προκύπτουν με βάση την ωφέλιμη διάρκεια ζωής των παγίων. β) Παρεμβάσεις της φορολογικής νομοθεσίας δυσχεραίνουν την εφαρμογή των ΕΛΠ.
Παραδείγματα τέτοιων παρεμβάσεων είναι:

(1) Η φορολογική απαίτηση να καταχωρείται σε «ειδικό λογαριασμό» η ζημία που προκύπτει από πωλήσεις συμμετοχών και χρεογράφων ή από την αποτίμησή τους στο τέλος της χρήσεως. Σχετική με το θέμα αυτό είναι η Γνωμ. 288/2352/1997 του ΕΣΥΛ.

(2) Δαπάνες που σύμφωνα με τα ΕΛΠ μπορεί να χαρακτηρίζονται Πολυετούς Απόσβεσης, ενώ σύμφωνα με την φορολογική νομοθεσία εκπίπτουν κατά το έτος στο οποίο λήφθηκε το φορολογικό στοιχείο.

(3) Ποσά δαπανών ή εσόδων που καταχωρούνται σε Μεταβατικούς Λογαριασμούς.

(4) Θέματα διανομής κερδών, βάση υπολογισμού του σχηματισμού των αφορολογήτων αποθεματικών και λογιστικής διαγραφής των λογιστικών ζημιών με μείωση του μετοχικού κεφαλαίου.

(5) Λογιστικός χειρισμός των ενοικίων Leasing κ.λπ. Ο προτεινόμενος διαχωρισμός, μπορεί να γίνει σύμφωνα με τον τρόπο που προβλέπεται από το άρθρο 7 του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων (ΚΒΣ) για τους επιτηδευματίες που τηρούν τα βιβλία τους σύμφωνα με τους κανόνες των ΔΛΠ.

2) Ο λογιστικός χειρισμός και ο τρόπος εμφάνισης των χρηματοδοτικών Μισθώσεων (Leasing). Παρόμοιο θέμα έχει τεθεί και από το κείμενο διαβούλευσης της ΕΛΤΕ (βλ. ανωτέρω κεφ. III, περ. α) στο οποίο αναφέρεται ως παράδειγμα ότι:
«Η πώληση ενσωμάτου παγίου με ταυτόχρονη μίσθωση από τον πωλητή μέσω χρηματοδοτικής μίσθωσης (sale and lease back) λογιστικοποιείται ως δανεισμός, διότι υπάρχει εισροή μετρητών κατά την ημερομηνία της συναλλαγής που πρέπει να απεικονισθεί και δεν προβλέπεται σχετικός χειρισμός από τις διατάξεις του Κ.Ν. 2910/1920».

Για το θέμα της λογιστικής παρακολούθησης των χρηματοδοτικών μισθώσεων έχουν εκδοθεί τα εξής: (1) Η λογιστική καταχώριση ενοικίων λίζινγκ. Νο 106. Γνωμ. 1804/67022/1992 ΕΣΥΛ: «Τα καταβαλλόμενα ενοίκια μισθώσεως (κινητών) πάγιων στοιχείων βάσει του Ν. 1665/1986 (σύστημα Leasing) καταχωρούνται στο λογαριασμό του Γενικού Λογιστικού Σχεδίου (ΓΛΣ) 62.04“ενοίκια”». (2) Λογιστική παρακολούθηση χρηματοδοτικών μισθώσεων σύμφωνα με το Διεθνές Λογιστικό Πρότυπο 17 – Νο 199. Γνωμ. 2126/1994 ΕΣΥΛ: «η εφαρμογή των περιλαμβανομένων στο Διεθνές Λογιστικό Πρότυπο 17“Λογιστική των Μισθώσεων” δημιουργεί σοβαρά φορολογικά προβλήματα …Από τα προηγούμενα συνάγεται ότι οι σχετικές γνωματεύσεις του Εθνικού Συμβουλίου Λογιστικής (106/1804/1992 και 111/1818/1992) έπρεπε να είναι ευθυγραμμισμένες με τις προαναφερθείσες φορολογικές διατάξεις». Σημειώνεται ότι στο άρθρο 141 «Χρηματοδοτικές μισθώσεις» του Κ.Ν. 2190/1920 προβλέπεται η δυνατότητα (όχι η υποχρέωση) της επιμέτρησης και απεικόνισης των συναλλαγών αυτών με βάση τους κανόνες που προδιαγράφονται στα Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα και η οποία δεν συνεπάγεται αναμόρφωση του λογιστικού κέρδους (ή ζημιάς) για σκοπούς προσδιορισμού του φορολογητέου κέρδους (ή ζημιάς). Κατά την άποψή μου, η παρουσίαση στις οικονομικές καταστάσεις των εταιρειών μόνο των ενοικίων δεν είναι χειρισμός εναρμονισμένος με το άρθρο 7 της τετάρτης οδηγίας, σύμφωνα με το οποίο «Απαγορεύεται οιοσδήποτε συμψηφισμός μεταξύ λογαριασμών Ενεργητικού και Παθητικού ή μεταξύ Εσόδων και Εξόδων».

3) Ο λογιστικός χειρισμός των μεταχρονολογημένων επιταγών. Για το θέμα της λογιστικής παρακολούθησης των μεταχρονολογημένων επιταγών έχει εκδοθεί η Γνωμ. ΣΛΟΤ 453/07.05.05 «Τρόπος παρακολούθησης των μεταχρονολογημένων επιταγών»: «Δεν έχετε υποχρέωση για λογιστικοποίηση των μεταχρονολογημένων επιταγών που λαμβάνονται σε “εγγύηση” της απαίτησης από τον πελάτη. Το αυτό ισχύει και για τις μεταχρονολογημένες επιταγές πληρωτέες.

Οι γνωματεύσεις του ΕΣΥΛ 26/971/1988 και 38/1047/1988 περί μεταχρονολογημένων επιταγών εισπρακτέων και πληρωτέων αντίστοιχα τροποποιούνται αναλόγως κατά το ότι παύει να είναι υποχρεωτική η λογιστικοποίηση και η παρακολούθηση των επιταγών αυτών στους λογαριασμούς 33.90 “επιταγές εισπρακτέες (μεταχρονολογημένες)” και 53.90 ή 53.91 – 53.97 με τίτλο “επιταγές πληρωτέες (μεταχρονολογημένες)”». Κατά την άποψη μου, στην πρακτική εφαρμογή δεν έχει καταστεί σαφής ο ενδεικνυόμενος τρόπος λογιστικής απεικόνισης των μεταχρονολογημένων επιταγών, ιδιαίτερα στην περίπτωση του λογιστικού χειρισμού της εκχώρησης σε προμηθευτή μεταχρονολογημένων επιταγών ληφθέντων από πελάτη.

4) Ο χαρακτηρισμός εξόδων ως πολυετούς απόσβεσης. Δεν είναι σαφείς οι περιπτώσεις κατά τις οποίες έξοδα μπορούν να χαρακτηριστούν ως «πολυετούς απόσβεσης». Σύμφωνα με το ΕΓΛΣ, παρ. 2.2.110 «11. Έξοδα πολυετούς αποσβέσεως είναι εκείνα που γίνονται για την ίδρυση και αρχική οργάνωση της οικονομικής μονάδας, την απόκτηση διαρκών μέσων εκμεταλλεύσεως, καθώς και για την επέκταση και αναδιοργάνωσή της. Τα έξοδα αυτά εξυπηρετούν την οικονομική μονάδα για μεγάλη χρονική περίοδο –οπωσδήποτε μεγαλύτερη από ένα έτος– και για το λόγο αυτό αποσβένονται τμηματικά».

Σχετικές είναι και γνωματεύσεις του ΕΣΥΛ

(1) Γνωμ. 296/2428/1998. Λογιστικός χειρισμός εξόδων (και τυχόν εσόδων) πραγματοποιούμενων κατά το ιδρυτικό και οργανωτικό στάδιο της επιχείρησης.
(2) Γνωμ. 260/2258/1996. Λογιστικός χειρισμός: α) αναπόσβεστης αξίας κατεστραμμένων μηχανημάτων και αποκαταστάσεως ζημιών σε κτίριο και β) δαπανών μετεγκαταστάσεως της επιχειρήσεως.

5) Ο λογιστικός χειρισμός και ο τρόπος εμφάνισης των επιχορηγήσεων. Προβληματισμός προκύπτει κατά πόσον το υπόλοιπο των επιχορηγήσεων πρέπει να εμφανίζεται ως στοιχείο των Ιδίων Κεφαλαίων στον Ισολογισμό. Σχετική με το θέμα είναι η Γνωμ. ΣΛΟΤ 7/319/12.01.04: «Από τα προηγούμενα προκύπτει ότι οι χορηγούμενες επιχορηγήσεις σε Ανώνυμη Εταιρεία για την πραγματοποίηση επενδύσεων, ανεξάρτητα από το λογαριασμό στον οποίον καταχωρούνται (προσωρινά τον 41.10), δεν περιλαμβάνονται στα ίδια κεφάλαια της εταιρείας, αλλά αποτελούν έσοδα επομένων χρήσεων». Επίσης προβληματισμός προκύπτει κατά πόσον πρέπει να γίνεται λογιστική απόσβεση (έσοδο) για τις επιχορηγήσεις που λήφθηκαν με βάση το Ν. 3299/2004, για τις οποίες δεν υπάρχει υποχρέωση φορολόγησής τους, εφόσον εμφανίζονται σε ειδικό λογαριασμό.

6) Η εμφάνιση των συναλλαγματικών διαφορών και των αποσβέσεων των επιχορηγήσεων ως εκτάκτων και ανόργανων.
Στην Ερμηνευτική Ανακοίνωση της Ε.Ε. (98/C 16/04) αναφέρονται τα εξής: «25. Στη σύγχρονη λογιστική πρακτική παρατηρείται μια τάση προς τον περιορισμό του αριθμού των στοιχείων που θεωρούνται έκτακτα. 26. Ο ορισμός των έκτακτων εσόδων και εξόδων στην οδηγία δεν αποκλείει την κατάταξη των εσόδων και των εξόδων ως έκτακτων σε σπάνιες μόνο περιπτώσεις».

Επίσης, εκτός των ανωτέρω, θεωρούμε ότι σημαντικά θέματα προβληματισμού και διαβούλευσης θα ήταν:

α) Η πρακτική εφαρμογή των δυνατοτήτων που εισήχθηκαν με το Άρθρο 43γ. «Αποτίμηση των χρηματοοικονομικών μέσων στην εύλογη αξία του Κ.Ν. 2190/1920» και σε σχέση με την προβληματική που έχει αναπτυχθεί για την χρήση της μεθόδου της «εύλογης αξίας».

β) Ο εμπλουτισμός (ποσοτικός και ποιοτικός) του περιεχόμενου του Προσαρτήματος και της Έκθεσης Διαχείρισης του Διοικητικού Συμβουλίου (Άρθρο 43α του Κ.Ν. 2190/1920).

γ) Η χρησιμότητα της υποχρέωσης σύνταξης «Κατάστασης Ταμειακών Ροών» ως μέρους των ετήσιων οικονομικών καταστάσεων.
Τέλος, η ενσωμάτωση των τροποποιήσεων που έχουν γίνει ή θα γίνουν και των γνωματεύσεων που έχουν εκδοθεί στο κείμενο του ΕΓΛΣ θα ήταν πολλαπλά χρήσιμη για όλους.

IV. ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Η αντιπαράθεση απόψεων και οι εμπειρίες από την εφαρμογή των ΕΛΠ είναι χρήσιμες για τη βελτίωση τους. Ας αρχίσουμε λοιπόν, καταρχήν μέσα από τις στήλες του AG, μια τέτοια συζήτηση, με στόχο τα αρμόδια όργανα, εφόσον προκύψει τέτοια αναγκαιότητα, να προβούν στις ανάλογες προσαρμογές και βελτιώσεις.

Οι προσαρμογές αυτές, εκτός από τη βελτίωση των ΕΛΠ, το πιθανότερο θα διευκολύνουν την εφαρμογή στην Ελλάδα της επιδιωκόμενης υιοθέτησης από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ειδικών λογιστικών πρότυπων για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

Κατηγορία: Φορολογία Εισοδήματος

(*) Αναδημοσίευση από το περιοδικό «Accountancy Greece ( Ag ) » , ( ιστοσελίδα : www.accountancygreece.gr ), (τεύχος 5 , Οκτ. – Νοε. – Δεκ. 2011 ).

Κωνσταντίνος Ιωαν. Νιφορόπουλος
Ορκωτός ελεγκτής λογιστής – «ΩΡΙΩΝ Α.Ε.Ο.Ε.Λ».
Επιστημονικός Συνεργάτης Taxheaven.

(*) [Το άρθρο αυτό, δημοσιεύτηκε πρώτη φορά, στο τριμηνιαίο περιοδικό Οικονομικού Λογισμού «Accountancy Greece ( Ag ) », (τεύχος 5 , Οκτ. – Νοε. – Δεκ. 2011 ), ( ιστοσελίδα : www.accountancygreece.gr ), το οποίο εκδίδεται από το « ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΣΩΜΑΤΟΣ ΟΡΚΩΤΩΝ ΕΛΕΓΚΤΩΝ ΛΟΓΙΣΤΩΝ ( Ι.Ε.Σ.Ο.Ε.Λ )».
Το Ι.Ε.Σ.Ο.Ε.Λ, ιδρύθηκε από το ΣΩΜΑ ΟΡΚΩΤΩΝ ΕΛΕΓΚΤΩΝ ΛΟΓΙΣΤΩΝ (Σ.Ο.Ε.Λ.) και το ΣΩΜΑ ΟΡΚΩΤΩΝ ΛΟΓΙΣΤΩΝ (Σ.Ο.Λ. ) το έτος 1997 , με σκοπό την Επαγγελματική Μεταπτυχιακή Κατάρτιση και Επιμόρφωση των Μελών του και Στελεχών Επιχειρήσεων. Το ΙΕΣΟΕΛ, παρέχει διετή Μεταπτυχιακή Επαγγελματική Κατάρτιση και Επιμόρφωση στους πτυχιούχους Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων (Α.Ε.Ι.) και Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων (Τ.Ε.Ι.) που προορίζονται για το ελεγκτικό και λογιστικό επάγγελμα, καθώς και για στελέχη επιχειρήσεων και οργανισμών στα αντικείμενα της εφαρμοσμένης Ελεγκτικής και Λογιστικής. )]

Πηγή: Taxheaven