Ο προσδιορισμός του φορολογητέου αγροτικού εισοδήματος και οι επιδοτήσεις - αποζημιώσεις

Όντως, θα παραδεχτούμε όλοι, ότι η μεταβατική περίοδος είναι, συνηθέστατα, μια δύσκολη περίοδος. Ιδιαιτέρως δε, όταν όλες οι πλευρές εξυπηρετούνταν και «βολεύονταν» από το προηγούμενο καθεστώς, που για κάποιους λόγους τώρα, πρέπει να αλλάξει.

Τεκμαρτοί συντελεστές, τεκμαρτός υπολογισμός, τεκμαρτό εισόδημα.

«Τεκμαρτό», όπως και παλαιότερα έχουμε εξηγήσει, είναι ένα «κατ’ απόδειξη» μέγεθος.  Δηλαδή ένα μέγεθος που ο σχηματισμός και η διαμόρφωσή του «αποφασίζεται» βάσει κριτηρίων. Δεν είναι επομένως, ένα πραγματικό μέγεθος.

Με την μέθοδο του τεκμαρτού εισοδήματος, είναι όλοι, ή σχεδόν όλοι, ικανοποιημένοι. Αυτό, έχει αποδειχτεί και απομένει ο ιστορικός του μέλλοντος, ο οποίος θα καταγράψει τη συμπεριφορά της συγκεκριμένης νοοτροπίας.  

Πλέον, η νέα μέθοδος θα είναι ο λογιστικός προσδιορισμός του εισοδήματος, ανεξαρτήτως αν τηρούνται βιβλία ή όχι.

Συνεπώς, έσοδα  (μείον) έξοδα.

Γνώριζε ποτέ κάποιος, ποιο είναι το πραγματικό μέγεθος του εισοδήματος που αποκτούσαν οι αγρότες, αλλά και άλλοι επαγγελματικοί κλάδοι, όπως για παράδειγμα τα ΤΑΞΙ; Ασφαλώς, όχι.

Αμφίβολο είναι αν θα μάθουμε και τώρα. Αλλά, σε κάθε περίπτωση, είναι βέβαιον ότι η χρήση των διαδικασιών του λογιστικού προσδιορισμού του εισοδήματος, με την προϋπόθεση ότι τηρείται το πλαίσιο των σχετικών διατάξεων, θα καταλήξει, προσεγγιστικά τουλάχιστον, σε ένα πραγματικό μέγεθος.

Αξίζει τον κόπο, έτσι ή αλλιώς, να γίνει μια προσπάθεια!

Από 1/1/2014 λοιπόν, καταργείται ο προσδιορισμός του καθαρού γεωργικού εισοδήματος, όπως υπολογιζόταν σύμφωνα με το άρθρο 42 του «παλαιού» ΚΦΕ  (Ν 2238/1994) «τεκμαρτός προσδιορισμός του γεωργικού εισοδήματος», και το κέρδος που αποκτάται από αγροτική επιχειρηματική δραστηριότητα, προσδιορίζεται πλέον όπως και το κέρδος από οποιαδήποτε άλλη επιχειρηματική δραστηριότητα, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 21 έως και 29 του Ν 4172/2013 (νέος ΚΦΕ).
Συνεπώς, εφόσον δεν προβλέπεται με άλλη ειδικότερη διάταξη ο προσδιορισμός των αγροτικών εισοδημάτων, το κέρδος που αποκτάται από αγροτική επιχειρηματική δραστηριότητα, θα προκύπτει με τις διαδικασίες του  λογιστικού προσδιορισμού. Στην έννοια δε του  εισοδήματος από αγροτική επιχειρηματική δραστηριότητα, περιλαμβάνονται τα έσοδα από την παραγωγή γεωργικών, πτηνοτροφικών, κτηνοτροφικών, δασοκομικών, υλοτομικών και αλιευτικών προϊόντων.

Επισημαίνεται, ότι κατά το μεταβατικό αυτό στάδιο (φορολογικό έτος 2014), τα κέρδη, όπως θα έχουν προκύψει από τον λογιστικό προσδιορισμό, της ατομικής αγροτικής επιχείρησης θα  φορολογηθούν με συντελεστή 13% (παρ. 3 του άρθρου  29, του ΚΦΕ).

 Ωστόσο, οι αγρότες (αναφερόμαστε σε  αυτούς που πράγματι δουλεύουν στο χωράφι, ή σε άλλους χώρους αγροτικής παραγωγής και «παλεύουν» με την φύση), αντιμετωπίζουν ένα σημαντικό θέμα  με τις, κατά περιόδους, αντίξοες καιρικές συνθήκες, αλλά όχι μόνο. Έτσι, περιπτώσεις που οι τιμές διάθεσης των προϊόντων, όπως αυτές διαμορφώνονται, βάσει του κανόνα της προσφοράς – ζήτησης, δεν καλύπτουν το κόστος καλλιέργειας και προκαλούν προβλήματα στην οικονομική διαχείριση μιας αγροτικής εκμετάλλευσης, αντιμετωπίζονται αρχικώς από την Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ και στη συνέχεια από το Ελληνικό κράτος, μέσω της χορήγησης επιδοτήσεων και ενισχύσεων. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, όπου, εν τοις πράγμασι,  καταγράφονται ζημιές, προκύπτει το ζήτημα των αποζημιώσεων.

Ο νομοθέτης, σύμφωνα με τα ανωτέρω (πρώτο  εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 29 του ΚΦΕ), ορίζει ότι: «ως κέρδος από επιχειρηματική δραστηριότητα θεωρείται το σύνολο των εσόδων από επιχειρηματικές συναλλαγές». Επομένως στα έσοδα  από αγροτική επιχειρηματική δραστηριότητα αρχικώς περιλαμβάνονταν και οι αγροτικές επιδοτήσεις ή ενισχύσεις και οι αποζημιώσεις. Ωστόσο, με τις διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 2 του Ν 4328/2015 προστέθηκε νέο εδάφιο στο τέλος του άρθρου 21 του ΚΦΕ, σύμφωνα με το οποίο, «ειδικά για τους ασκούντες ατομική αγροτική επιχειρηματική δραστηριότητα, οι αγροτικές ενισχύσεις και επιδοτήσεις που χορηγούνται στο πλαίσιο της Κοινής Γεωργικής  Πολιτικής, περιλαμβάνονται στον προσδιορισμό του κέρδους από αγροτική επιχειρηματική δραστηριότητα μόνο κατά το μέρος των επιδοτήσεων και ενισχύσεων που υπερβαίνει τις 12.000  ευρώ, οι δε αγροτικές αποζημιώσεις στο σύνολό τους, δεν συνυπολογίζονται».

Επομένως, για τον προσδιορισμό των φορολογητέων κερδών από αγροτική επιχειρηματική δραστηριότητα, βάσει του λογιστικού προσδιορισμού, δεν θα  λαμβάνεται υπόψη κανένα ποσό αποζημιώσεων και από το σύνολο των επιδοτήσεων ή ενισχύσεων, θα λαμβάνεται το υπόλοιπο, μετά την αφαίρεση του ποσού των 12.000 ευρώ.

Με λίγα λόγια, είμαστε πάλι στη λογική της ιδιαίτερης μεταχείρισης, στο πλαίσιο, δυστυχώς, της παλιάς νοοτροπίας «πελατειακών» σχέσεων του πολιτικού συστήματος, νοοτροπία που έφθασε την χώρα στα πρόθυρα της χρεοκοπίας.

Κατά την γνώμη μου, οι αγρότες ορθώς θα πρέπει να αντιμετωπίζονται όπως και οι υπόλοιποι επιχειρηματίες από πλευράς φορολογίας. Ομοίως, ορθώς θα πρέπει να τεθεί και η παράμετρος των επιδοτήσεων – ενισχύσεων ή αποζημιώσεων.

Αλλά, επιτρέψτε μου, στους πραγματικούς αγρότες, με πραγματικές συνθήκες εργασίας.

Όχι σε αυτούς, που αντιστρατεύονται το σύστημα και τους νόμους…

Νίκος Σγουρινάκης

Πηγή: epixeirisi.gr