Ποσό ανάλωσης κεφαλαίου από κληρονομιά

Το έτος 2009 απεβίωσε φορολογούμενος, ο οποίος διέθετε στο τραπεζικό του λογαριασμό 320.000 ευρώ. Ο φορολογούμενος είχε ορίσει ως μοναδικό του κληρονόμο τον ανιψιό του, ο οποίος αφού ακολούθησε όλες τις νόμιμες διαδικασίες, απέδωσε βάσει νόμου το 10% ως φόρο κληρονομιάς (32.000 ευρώ) και εισέπραξε την διαφορά του, δηλαδή το ποσό των 288.000 ευρώ  σε μετρητά. Το 2014 έκανε μια αγορά ακινήτου με μετρητά και θέλει να επικαλεστεί ανάλωση κεφαλαίου. Ως ποσό από την κληρονομιά λαμβάνεται υπόψη το ποσό των 320.000 ευρώ ή αφαιρουμένου του φόρου, δηλαδή 288.000 ευρώ;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Σύμφωνα με πάγια θέση της Διοίκησης (Πολ. 1094/1989), είναι δυνατόν να ληφθεί υπόψη, για την κάλυψη της συνολικής ετήσιας δαπάνης (αντικειμενικές δαπάνες και δαπάνες απόκτησης περιουσιακών στοιχείων) και οποιοδήποτε άλλο ποσό, η είσπραξη και η φορολόγηση (ή τυχόν απαλλαγή) του οποίου να αποδεικνύεται πλήρως, π.χ. ποσά προερχόμενα από κληρονομιά, κέρδη από λαχεία κ.λπ.

Συνεπώς, καταρχήν, τα μετρητά που λαμβάνονται ως κληρονομιά, μπορούν να δικαιολογήσουν και να καλύψουν τεκμήρια, με την προϋπόθεση ότι κατά το έτος που έλαβε χώρα η πράξη, αυτή δηλώθηκε στην οικεία φορολογική δήλωση.

Περαιτέρω, σύμφωνα με το, τρίτο από το τέλος, εδάφιο της περ. ζ, παρ. 2, άρθρου 34 του ΚΦΕ (Ν 4172/2013), το οποίο μεταφέρθηκε αυτούσιο από τον προηγούμενο ΚΦΕ (Ν 2238/1994, άρθρο 19), αλλά και βάσει οδηγιών που κατά καιρούς έχουν δοθεί από την Διοίκηση (βλέπε Οδηγίες συμπλήρωσης Φορολογικών Δηλώσεων φυσικών προσώπων, διαχρονικά),  «κάθε ποσό που καταβλήθηκε για την απόκτηση των εσόδων των παραπάνω περιπτώσεων[1] τα μειώνει και η διαφορά που προκύπτει λαμβάνεται υπόψη για την κάλυψη ή τον περιορισμό της συνολικής ετήσιας δαπάνης, εκτός αν τα ποσά αυτά έχουν ληφθεί υπόψη κατά τον προσδιορισμό του εισοδήματος του έτους που καταβλήθηκαν και ο φορολογούμενος επικαλείται ανάλωση κεφαλαίου του έτους αυτού».

Επομένως, κάθε δαπάνη για την απόκτηση όλων των  ποσών που αναφέρονται στην παρ. 2 του άρθρου 34 του ΚΦΕ, μεταξύ των οποίων και τα κληρονομούμενα μετρητά,  τα μειώνει, προκειμένου αυτά να ληφθούν υπόψη για την κάλυψη ή για τον περιορισμό της διαφοράς μεταξύ της ετήσιας τεκμαρτής δαπάνης και του συνολικού εισοδήματος. Έτσι για παράδειγμα ο φόρος δωρεάς μειώνει  την αξία της δωρεάς που λαμβάνεται υπόψη για την κάλυψη της υπόψη διαφοράς. Κατά μείζονα λόγο, ο φόρος κληρονομιάς μειώνει το ύψος του αρχικού ποσού, ώστε το υπόλοιπο να λαμβάνεται υπόψη για την κάλυψη τεκμαρτής δαπάνης.

[1] Σ.Σ.: Εννοεί τις περιπτώσεις α έως στ, της ίδιας ως άνω παραγράφου 2, που αφορούν σε πραγματικά εισοδήματα, χρηματικά ποσά που αποκτήθηκαν από διάθεση περιουσιακών στοιχείων, χρηματικά ποσά που δεν θεωρούνται εισόδημα, εισαγωγή συναλλάγματος και δωρεές ή γονικές παροχές χρηματικών ποσών.  Η κληρονομιά χρηματικού ποσού εντάσσεται στην περίπτωση απόκτησης ποσού που δεν θεωρείται εισόδημα.

Πηγή: epixeirisi.gr