Παρακράτηση φόρου μισθωτής εργασίας εργατών σε οικοδομικά έργα
Ερώτηση: Σύμφωνα με την Πολ.1179/13.8.2015 εφόσον ο εργαζόμενος εργάζεται με σύμβαση ορισμένου χρόνου δεν θα γίνεται αναγωγή σε ετήσιο εισόδημα για τον υπολογισμό Φ.Μ.Ε. Το ερώτημα μου είναι εάν το ίδιο ισχύει και στις περιπτώσεις των εργατών σε οικοδομικά έργα. Τεχνική εταιρεία απασχολεί προσωπικό σε διάφορα έργα κάποιες μέρες του μήνα. Δεν είναι γνωστό αν θα εργαστούν και τους επόμενους μήνες ή πόσες μέρες σε κάθε μήνα. Συμβάσεις δεν κατατίθενται αφού είναι οικοδομικά. Εμπίπτει στις περιπτώσεις της Πολ.1179 και μπορεί να μην υπολογίζεται παρακράτηση φόρου και για αυτές;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Σύμφωνα με την Πολ. 1179/2015, γίνεται δεκτό, ως προς την αναγωγή του μηνιαίου εισοδήματος σε ετήσιο, οι εκκαθαριστές μισθοδοσίας κατά την καταβολή αποδοχών από 1/8/2015 και μετά, για μισθωτούς με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, προκειμένου να υπολογίσουν την μηνιαία παρακράτηση του φόρου μισθωτής εργασίας με βάση την κλίμακα του άρθρου 15 και τις μειώσεις φόρου του άρθρου 16 του ΚΦΕ (Ν 4172/2013), να περιορίζουν αναλογικώς τον μηνιαίο φόρο που προκύπτει σε τόσα δωδέκατα όσοι και οι μήνες που διαρκεί η σύμβαση. Άρα, αν η σύμβαση είναι, π.χ. πεντάμηνη, τρίμηνη κ.λπ., η μηνιαία παρακράτηση, θα περιοριστεί σε 5/12, σε 3/12 του προκύπτοντος μηνιαίου φόρου, κ.ο.κ. Κατά την γνώμη μας, αν υπολογίζονται και δώρα εορτών και επίδομα άδειας, η ετήσια βάση είναι 14μηνη, οπότε θα γίνεται αναγωγή και ανάλογος περιορισμός (5/14, 3/14 κ.λπ.).
Στις οικοδομικές εργασίες, ως προς τις συμβάσεις, πράγματι, υπάρχει μια ιδιομορφία, λόγω της συχνής αλλαγής εργοδότη και τόπου εργασίας, εξ αιτίας της οποίας εξάλλου, εφαρμόζεται ειδική αντιμετώπιση στην ασφάλιση των εργαζομένων σε αυτές, αλλά και σε θέματα που αφορούν υποχρεώσεις από ΟΑΕΔ/ΣΕΠΕ.
Περαιτέρω, ένα θέμα είναι, ο εργαζόμενος σε οικοδομικά έργα, να έχει ως εργοδότη του τον κύριο του έργου, οπότε υφίσταται μια περιστασιακή σχέση (η οποία πάντως, ως προς την ασφάλιση, θεωρείται εξαρτημένη) και ένα άλλο θέμα είναι, ο εργαζόμενος να έχει προσληφθεί από εργολάβο ή τεχνική εταιρεία. Στην πρώτη περίπτωση, δεν υφίστανται υποχρεώσεις προς ΟΑΕΔ/ΣΕΠΕ, ενώ στη δεύτερη αυτές θα πρέπει να καλύπτονται κατά τα γνωστά. Αυτό σημαίνει ότι κρίνεται σκόπιμο να υπάρχει σύμβαση εργασίας, ασχέτως αν κατατίθεται ή όχι. Έτσι, θα αποδεικνύεται το γεγονός ότι ο εργαζόμενος απασχολήθηκε για μικρότερο χρονικό διάστημα εντός του έτους, ώστε να θεμελιώνεται η μη παρακράτηση φόρου (ή η μειωμένη, κατά περίπτωση).
Εξάλλου, η θέση της Διοίκησης, με την σχολιαζόμενη Πολ. 1179/2015, εμφανίζεται κατά την γνώμη μας, ότι καλύπτει κάθε περίπτωση, κατά την οποία ο μισθωτός αποκτά εισόδημα από συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου, μέσα στο έτος. Μάλιστα δε, δέχεται ότι με την προηγούμενη Πολ. 1072/2015, με την οποία οι σχετικές διατάξεις ερμηνεύονταν εντελώς διαφορετικά, σε κάποιες περιπτώσεις προκαλείται στρέβλωση, εφόσον το πραγματικό ετήσιο εισόδημα του μισθωτού υπολείπεται κατά πολύ του εισοδήματος που προκύπτει κατόπιν της αναγωγής σε ετήσιο, με αποτέλεσμα η παρακράτηση του φόρου να υπολογίζεται σε λάθος βάση.
Το πρόβλημα λαμβάνει μεγαλύτερη διάσταση, όταν ο εργαζόμενος εντός του φορολογικού έτους, πέραν της σύμβασης αυτής, δεν αποκτά άλλο εισόδημα από μισθωτή εργασία.
Συνεπώς, σύμφωνα με τα ανωτέρω, είναι σαφές ότι τα επιχειρήματα της ίδιας της Διοίκησης, καταλαμβάνουν όλους τους εργαζόμενους με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, μικρότερες του έτους και με την εκτέλεσή τους εντός αυτού, με την προϋπόθεση ότι ο εργοδότης μπορεί να αποδείξει το αληθές της πράξης του, καταρτίζοντας τις σχετικές συμβάσεις.
Πηγή: epixeirisi.gr