Εισήγηση-φωτιά για τις ομαδικές απολύσεις

Τι προτείνει προς το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ο Γενικός Εισαγγελέας.

Πως επηρεάζεται η ελληνική διαπραγματευτική γραμμή. Η υπόθεση της ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ και γιατί ο Εισαγγελέας κρίνει ασύμβατο με το δίκαιο της Ε.Ε. το υπουργικό βέτο που ισχύει στην Ελλάδα.

Νέα δεδομένα δημιουργεί στην ελληνική διαπραγματευτική γραμμή για τα εργασιακά, εισήγηση του γενικού εισαγγελέα του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που κρίνει ασύμβατη με το κοινοτικό δίκαιο τη δυνατότητα του εκάστοτε Έλληνα υπουργού Εργασίας να ασκεί βέτο στην απόφαση μιας επιχείρισης για ομαδικές απολύσεις.

Η εισήγηση κοινοποιήθηκε χθες, από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) στο Λουξεμβούργο και στην πράξη δυσκολεύει την ελληνική πλευρά, ενόψει της δύσκολης διαπραγμάτευσης για τα εργασιακά.

Σύμφωνα μάλιστα με ειδικούς, η εισήγηση παρ' ότι δεν έχει δεσμευτικό χαρακτήρα για το Ευρωδικαστήριο, κατά κανόνα γίνεται αποδεκτή από αυτό, καθώς είναι συνήθως απόλυτα τεκμηριωμένη και βάση τις ισχύουσας νομολογίας.

Η αρνητική θέση του γενικού εισαγγελέα του Ευρωδικαστηρίου σε σχέση με το "υπουργικό βέτο" στο θέμα των ομαδικών απολύσεων που υπερασπίζεται η ελληνική κυβέρνηση, σίγουρα δυσκολεύει την όποια διαπραγματευτική θέση της Ελλάδας και ισχυροποιεί αυτή των δανειστών που εδώ και χρόνια ζητούν να καταργηθεί η δυνατότητα παρέμβασης της διοίκησης στο θέμα.

Να σημειωθεί ότι, η προηγούμενη κυβέρνηση Σαμαρά, σε μια προσπάθεια να "αποφύγει" το θέμα, μέσω μιας υπουργικής απόφασης και χωρίς να καταργήσει το "βέτο", εξουσιοδότησε το Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας να αποφασίζει, στο οποίο μάλιστα, προΐσταται ο εκάστοτε διορισμένος από την κυβέρνηση Γενικός Γραμματέας Εργασίας.

Η εισήγηση του εισαγγελέα έρχεται μετά από προδικαστικό αίτημα του Συμβουλίου της Επικρατείας, στο οποίο έχει προσφύγει η εταιρεία ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ. Συγκεκριμένα, η εταιρεία που ανήκει στον γαλλικών συμφερόντων πολυεθνικό όμιλο Lafarge και δραστηριοποιείται στην παραγωγή, διανομή και εμπορία τσιμέντου διαθέτοντας τρία εργοστάσια στην Ελλάδα (Αγριά Βόλου, Αλιβέρι και Χαλκίδα), από το 2013, στο πλαίσιο προγράμματος αναδιάρθρωσης της παραγωγικής δομής τσιμέντου, αποφάσισε την οριστική διακοπή λειτουργίας του εργοστασίου της Χαλκίδας που απασχολούσε 236 εργαζομένους.

Ακολουθώντας τη διαδικασία που προβλέπει ο νόμος 1387/1983, η ΑΓΕΤ Ηρακλής ζήτησε εγγράφως έγκριση από τον υπουργό Εργασίας ώστε να εγκριθεί το σχέδιο ομαδικών απολύσεων, το οποίο όμως απορρίφθηκε.

Η εταιρεία προσέφυγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας με αίτημα την ακύρωση της αποφάσεως του υπουργού και το ΣτΕ υπέβαλε στο Δικαστήριο του Λουξεμβούργου, δύο ερωτήματα σχετικά με τη συμβατότητα της ελληνικής νομοθεσίας, αφενός, με την οδηγία 98/59/ΕΚ και, αφετέρου, με τις διατάξεις της Συνθήκης περί της ελευθερίας εγκαταστάσεως και της ελεύθερης κυκλοφορίας των κεφαλαίων (άρθρα 49 και 63 ΣΛΕΕ).

Βάσει αυτών των ερωτημάτων, ήρθε η εισήγηση του γενικού εισαγγελέα, που κρίνει ασύμβατη με το ευρωπαϊκό δίκαιο την υποχρέωση διοικητικής έγκρισης πριν από την απόφαση για ομαδικές απολύσεις, ακόμη και σε περίοδο βαθιάς οικονομικής κρίσης όπως αυτή που διέρχεται η χώρα μας.

Πλέον, όπως εξηγούν νομικοί στο Εuro2day.gr, το ΣτΕ θα κληθεί να λύσει τη διαφορά σύμφωνα με την απόφαση του Ευρωπαϊκού δικαστηρίου, η οποία άλλωστε, δεσμεύει, κατά τον ίδιο τρόπο και κάθε άλλο εθνικό δικαστήριο που θα αντιμετωπίσει παρόμοιο πρόβλημα.

Να σημειωθεί ότι, στο πλαίσιο αναζήτησης των βέλτιστων πρακτικών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μόνο η Ολλανδία προβλέπει δικαίωμα αρνησικυρίας σε ομαδικές απολύσεις, υπό διαφορετικούς όμως όρους και με εγγυήσεις που το ελληνικό θεσμικό πλαίσιο δεν περιλαμβάνει.

Διαφοροποιήσεις βέβαια, ισχύουν και στα όρια πέρα από τα οποία οι απολύσεις θεωρούνται ομαδικές ανάμεσα στην ελληνική και την κοινοτική νομοθεσία. Η Ελλάδα το 2010 άλλαξε τα όρια αυτά. Έτσι, από 5 εργαζόμενους για επιχειρήσεις που απασχολούν 20-50 άτομα και 2-3% για επιχειρήσεις πάνω από 50 άτομα, πλέον, τα νέα όρια είναι 6 εργαζόμενοι για επιχειρήσεις 20-150 εργαζομένων και 5% για επιχειρήσεις άνω των 150 εργαζομένων.

Πηγή: euro2day.gr