fbpx
Skip to main content

Λογιστικός Σύλλογος Αθηνών - LSA.gr

Προτάσεις για φορολογικά και οικονομικά θέματα - 16ο ΠΤ Ιονίων Νήσων ΟΕΕ

 

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
16° ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΤΜΗΜΑ ΙΟΝΙΩΝ ΝΗΣΩΝ - ΕΔΡΑ ΚΕΡΚΥΡΑ
ΕΘΝΙΚΗ ΟΔΟΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ - ΠΑΛΑΙΟΚΑΣΤΡΙΤΣΑΣ (ΑΛ ΥΚΕΣ ΠΟΤΑΜΟΥ)
Τ.Κ.49100, ΤΗΛ. 26610 - 41148, email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Αρ. Πρωτ.: 50
Κέρκυρα: 13/10/2022

Προς:
Πρόεδρο & Μέλη της ΚΔ του ΟΕΕ
Κοινοποίηση:
Επιτροπή Λογιστή-Φοροτέχνη ΟΕΕ
Περιφερειακά Τμήματα ΟΕΕ
Συλλόγους Λογιστών Ιονίων Νήσων
Επιμελητήριο Κέρκυρας
Ιστοσελίδες Λογιστών - Φοροτεχνικών

ΘΕΜΑ: Προτάσεις για σημαντικά φορολογικά & οικονομικά ζητήματα.

Αξιότιμοι κ.κ. Πρόεδρε και μέλη της ΚΔ του ΟΕΕ,

Από τα μνημονιακά χρόνια και στην συνέχεια τα χρόνια της πανδημίας, έχουν δημιουργηθεί σημαντικές και πολυπληθείς ηλεκτρονικές / γραφειοκρατικές υποχρεώσεις για τις επιχειρήσεις, που ουσιαστικά μετατίθενται ως προς την υλοποίηση τους στις πλάτες των οικονομολόγων - λογιστών - φοροτεχνικών. Οι περισσότερες εκ των υποχρεώσεων αυτών χαρακτηρίζονται από την προχειρότητα του σχεδιασμού τους, την ανεπάρκεια των διευκρινήσεων για την εφαρμογή τους και την πιεστικότητα των κρατικών αρχών για την γρήγορη υλοποίηση τους. Έτσι δε όπως έχει διαμορφωθεί ή όλη κατάσταση, τόσο οι επιχειρήσεις αλλά περισσότερο οι κρατικές αρχές, θεωρούν «δεδομένο» για την εφαρμογή όλων αυτών τον κλάδο των λογιστών - φοροτεχνικών, αδιαφορώντας για τον επιπλέον χρόνο που τους έχει προστεθεί σε σχέση με την κύρια και βασική τους εργασία.

Δεν θα αναφερθώ εδώ στις συνεχείς και απεγνωσμένες εκκλήσεις και παρακλήσεις των λογιστών - φοροτεχνικών, ούτε στις απαξιωτικές αναφορές που έχουν κατά καιρούς γίνει από τους κρατούντες για αυτούς, ούτε φυσικά και στο επιπλέον κόστος που τους έχουν δημιουργήσει όλα αυτά και που στην μεγάλη τους πλειοψηφία οι λογιστές - φοροτεχνικοί δεν έχουν την δυνατότητα να το καλύψουν για ευνόητους λόγους, υποχρεώνονται δε να εργάζονται σε συνθήκες «καταναγκασμού» εις βάρος των οικογενειών τους και της υγείας τους πολλές φορές. Θα αναφερθώ όμως σε αυτό που θα έπρεπε να έχει γίνει και να γίνεται από τον επίσημο φορέα μας το ΟΕΕ.

Σύμφωνα με τον καταστατικό νόμο του ΟΕΕ, στους βασικούς σκοπούς του πέραν της όποιας απαιτούμενης επιστημονικής συμβολής του στα διάφορα οικονομικά θέματα, της προστασίας των εν γένει συμφερόντων των μελών του κλπ, είναι και η με δική του πρωτοβουλία γνωμοδότηση για γενικά και ειδικά οικονομικά θέματα, με ότι αυτό στην συνέχεια συνεπάγεται σε δράσεις, εφ' όσον κάτι αντιβαίνει νόμους ή δημιουργεί προβλήματα στην οικονομία και τις επιχειρήσεις. Υπό το πρίσμα λοιπόν αυτό, παραθέτω με την παρούσα κάποια ζητήματα ιδιαίτερης βαρύτητας και σοβαρότητας, πρόσφατα και διαχρονικά, που θα πρέπει επί τέλους να βρουν λύση, με την απαραίτητη και τεκμηριωμένη επιστημονική συμβολή και όχι μόνον του ΟΕΕ.

Τα ζητήματα αυτά ταλαιπωρούν τις επιχειρήσεις, τους φορολογούμενους και κατ' επέκτασιν τους λογιστές - φοροτεχνικούς με επιπλέον κόστος και χρόνο εις βάρος της κύριας δραστηριότητας τους. Όμως όλοι αυτοί που νομοθετούν, αγνοούν την βασική και δεδομένη πραγματικότητα. Η διασπορά και το μέγεθος των επιχειρήσεων της οικονομίας μας είναι αυτή που είναι και δεν μπορεί να «αλλοιωθεί» δραστικά λόγω της γεωγραφίας της χώρας μας, ούτε φυσικά μπορεί να αλλάξει από την μια ημέρα στην άλλη η τεχνολογική υποδομή των επιχειρήσεων και των συντελεστών τους.

Και σε κάθε περίπτωση, δεν είναι λύση η πρόσθεση και επίρριψη επιπλέον οικονομικού και χρονικού κόστους στους συντελεστές της οικονομίας, ούτε η επιπλέον επιβάρυνση, των επιχειρήσεων με αυστηρά και μεγάλα πρόστιμα, των δε λογιστών - φοροτεχνικών με συνεχείς υποχρεώσεις πέραν της βασικής εργασίας τους.

Παραθέτω με την παρούσα τα ζητήματα αυτά και με έναν ενδεικτικό σχολιασμό, για να καταδειχθεί η προβληματικότητα τους και να επιδιωχθεί - δρομολογηθεί η άμεση και σωστή λύση τους.

1. Ενδικοφανής Προσφυγή & Σιωπηρή Απόρριψη.
Η κρατική «αδυναμία» πάντα στο απυρόβλητο. Όταν ο νομοθέτης αναγκάζει τον φορολογούμενο πριν την όποια δικαστική οδό να ακολουθήσει υποχρεωτικά την διαδικασία της ενδικοφανούς προσφυγής, είναι εντελώς παράλογο και ταυτόχρονα ενδεχομένως πλήρως αντισυνταγματικό, να προβλέπεται η σιωπηρή απόρριψη της Ε/Π, όταν ο μοναδικός λόγος είναι όχι η μη βασιμότητα των όποιων ισχυρισμών του φορολογούμενου, αλλά η αδυναμία του δημοσίου να εξετάσει μέσα στις καθορισμένες (και μεγάλες) προθεσμίες που έχει (120 ημέρες) την κάθε προσφυγή.
Θεωρητικά, θεσπίστηκε η διαδικασία της Ε/Π υποχρεωτικά (και πολύ σωστά), ώστε να υπάρχει μια σοβαρότερη προδικαστική διαδικασία εξέτασης που να ξεκαθαρίζει τις φορολογικές υποθέσεις και να μην οδηγούνται και συσσωρεύονται οι υποθέσεις αυτές στα διοικητικά και ανώτερα δικαστήρια. Εκ του λόγου αυτού δε, είναι αποκλειστική ευθύνη αλλά και υποχρέωση της πολιτείας να εξετάζει στο στάδιο αυτό όλες τις υποθέσεις.
Από την στιγμή λοιπόν που η Ε/Π δεν εξετάζεται μέσα στις προθεσμίες του νόμου από την δημόσια αρχή με υπαιτιότητα της, θα έπρεπε να ισχύει αυτοδίκαια το δεκτό της προσφυγής. Δεν είναι δυνατόν να αναγκάζεται ο φορολογούμενος να πηγαίνει στα δικαστήρια με το σύνολο των προβαλλόμενων λόγων του ως απορριπτέων (λόγω της μη εξέτασης), όταν σε άλλες αποφάσεις ΔΕΔ παρόμοιοι λόγοι έχουν γίνει δεκτοί.

2. Εγχώριες Ενδοομιλικές Συναλλαγές.
Η μόνιμα γραφειοκρατική αντίληψη του δημοσίου και η «χάριν αυτής» άσκοπη νομοθέτηση, με παράλληλη - παρεπόμενη «ωφέλεια» συγκεκριμένων ιδιωτικών συμφερόντων. Η διάταξη που υπήρχε στην νομοθεσία μέχρι το 2011 (άρθρο 39α ν. 2238/1994) αναφερόταν στις διασυνοριακές Ε/Σ και πολύ σωστά αφού αυτή είναι η ουσία, η εσκεμμένη μεταφορά φορολογητέας ύλης σε ευνοϊκότερο (εκτός χώρας) φορολογικό καθεστώς, όπως άλλωστε επίτασσε και επέβαλε ο ΟΟΣΑ.
Αυτό όμως δυστυχώς άλλαξε και εντάχθηκαν στο ίδιο καθεστώς και οι εγχώριες Ε/Σ. Και το ερώτημα απλό. Από την στιγμή που ο φορολογικός συντελεστής των ΝΠ είναι ο ίδιος ανεξαρτήτως μορφής ΝΠ και κατηγορίας τηρούμενων βιβλίων, ποια φορολογική σημασία έχει η εγχώρια Ε/Σ; Απάντηση καμία. Ή μάλλον έχει, να φορτωθούν με υπερβολικό κόστος οι εγχώριες επιχειρήσεις, με ανάλογο όφελος π.χ. των εταιρειών που συντάσσουν τους φακέλους τεκμηρίωσης και του δημοσίου φυσικά με τα υπερβολικά πρόστιμα που έχει θεσπίσει.
Μάλιστα τώρα πρόσφατα, εν αναμονή πιθανόν και κάποιας νέας απόφασης του ΣτΕ που θα καταδικάζει το δημόσιο, όταν προσθέτει για τον λόγο αυτό φορολογητέα ύλη σε μία εγχώρια εταιρεία χωρίς να διορθώνει την αντίστοιχη φορολογητέα ύλη της άλλης εγχώριας συνδεδεμένης εταιρείας (αυτό υπήρχε με το άρθρο 72 του ν.2238/1994), αποφάσισε ξαφνικά η δημόσια αρχή να νομοθετήσει και την διόρθωση αυτή!!!
Η ουσία σε κάθε περίπτωση είναι μία, από την στιγμή που το φορολογικό ενδιαφέρον υφίσταται όταν υπάρχουν διασυνοριακές Ε/Σ και μόνον, δεν είναι δυνατόν να τίθενται στο ίδιο νομοθετικό πλαίσιο και οι αμιγώς εγχώριες Ε/Σ.

3. Τέλος Χ/μου - Τέλος ή Φόρος;
Η ερμηνεία κάθε φορολογικού νόμου δεν είναι δυνατόν να γίνεται κατά το δοκούν, προκειμένου να εισπράττει το δημόσιο περισσότερα πρόστιμα εις βάρος του φορολογούμενου. Με την ρητή διατύπωση και επιταγή του ν.4174/2013 και τον σαφή διαχωρισμό του φόρου από το τέλος (παράρτημα του νόμου), το Χαρτόσημο χαρακτηρίζεται Τέλος και όχι Φόρος.
Όμως κατά σχεδόν κοινή πρακτική των Δ.Ο.Υ αλλά και των αποφάσεων ΔΕΔ (σ.σ. χωρίς επίκληση κάποιας Απόφασης ή ΠΟΛ), η εκπρόθεσμη ή μη υποβολή δήλωσης Τέλους Χ/μου αντιμετωπίζεται ως δήλωση φόρου για την εφαρμογή των άρθρων
54 & 58 του ν.4174/2013. Μάλιστα σε πρόσφατη απόφαση ΔΕΔ, προβλήθηκε από την φορολογική αρχή ο ισχυρισμός ότι η επικαλούμενη από τον φορολογούμενο
ΠΟΛ.1080/2016 δεν ισχύει, αφού αφορά ερώτημα που τέθηκε για το τέλος επιτηδεύματος, χωρίς να αναφερθεί καθόλου σε γενικής ισχύος διατύπωση που υπήρχε στην συγκεκριμένη ΠΟΛ την οποία και επικαλέστηκε ο φορολογούμενος. Σε κάθε περίπτωση λοιπόν, δεν είναι δυνατόν να αναγράφεται στο παράρτημα του ν.4174/2013 ρητά τι είναι φόρος και τι είναι κάτι άλλο (τέλος, εισφορά κλπ) και σε αυτά που δεν χαρακτηρίζονται φόρος, να εφαρμόζεται επιλεκτικά από την ΑΑΔΕ διαφορετική γραμμή ως προς τα πρόστιμα και τις προσαυξήσεις.

4. Τήρηση - Ενημέρωση Βιβλίων & Απαλλαγή.
Η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα; Την απάντηση την δίνει πρόσφατη ΔΕΔ. Αλιέας του κατ' αποκοπή καθεστώτος ΦΠΑ, τιμωρήθηκε με πρόστιμο 2.500,00 € για μη τήρηση βιβλίων ενώ του αναγνωρίστηκε ότι είναι απαλλασσόμενος από την ενημέρωση των βιβλίων!!!
Το άλλο επίσης παράλογο που συμβαίνει με τα ΕΛΠ είναι ότι, αν κάποιος είναι αγρότης ειδικού καθεστώτος που εκ του νόμου απαλλάσσεται από την τήρηση βιβλίων, σε περίπτωση που είναι και αλιέας του κατ' αποκοπή καθεστώτος ΦΠΑ που απαλλάσσεται εκ του νόμου από την ενημέρωση των βιβλίων, είναι υποχρεωμένος σαν αγρότης να τηρήσει βιβλία, γιατί υποτίθεται ότι τηρεί βιβλία σαν αλιέας άσχετα αν είναι απαλλασσόμενος από την ενημέρωση τους!!! Και το Ερώτημα προς ΑΑΔΕ (σ.σ. αφού η Πυθία πέθανε!!!) είναι, πως τηρούνται τα βιβλία όταν υπάρχει απαλλαγή από την ενημέρωση τους;;; Η απάντηση βέβαια βάσει νόμου είναι απλή, η ΑΑΔΕ δεν το έχει ξεκαθαρίσει προφανώς και σκοπίμως μέχρι σήμερα, με αποτέλεσμα να ταλαιπωρούνται πάρα πολλοί φορολογούμενοι και να υποβάλλονται ταυτόχρονα και σε επιπλέον κόστος. Από την στιγμή λοιπόν που η απαλλαγή από την ενημέρωση βιβλίων είναι μόνιμη (αλιέας του κατ' αποκοπή καθεστώτος ΦΠΑ) και ανεξαρτήτως τζίρου, τότε ισοδυναμεί και με μόνιμη απαλλαγή από την τήρηση των βιβλίων. Μόνο σε περίπτωση προσωρινής απαλλαγής της ενημέρωσης των βιβλίων (λόγω τζίρου) θα μπορούσε δυνητικά να ήταν διαφορετικά και σε πολύ ειδικές περιπτώσεις, αλλά πάλι και στην περίπτωση αυτή, δεν είναι δυνατόν να υπάρχει απαλλαγή από την ενημέρωση και ταυτόχρονα υποχρέωση τήρησης βιβλίων, είναι παντελώς ασυμβίβαστο.

5. Κ.Ε.Α.Ο. η Αχρείαστη Υπηρεσία - Εξατομικευμένη Τ.Ο.
Η ποιο αχρείαστη, γραφειοκρατική και αναχρονιστική υπηρεσία του δημοσίου.
Στο TAXIS από γενέσεως του και για κάθε οφειλή, υπάρχει εξατομικευμένη Ταυτότητα Οφειλής και δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, ούτε ως προς τις ρυθμίσεις ούτε ως προς τις προσαυξήσεις. Στον ΕΦΚΑ (ΙΚΑ) αντιθέτως υπάρχει μόνο μία μόνιμη και διαχρονική Τ.Ο. για όλες τις περιόδους των ασφαλιστικών εισφορών !!! Αντί λοιπόν να γίνει το αυτονόητο, η εξατομικευμένη Τ.Ο. και στον ΕΦΚΑ, δημιουργήθηκε το ΚΕΑΟ, με αποτέλεσμα μέχρι και σήμερα, πολλές επιχειρήσεις να έχουν πρόβλημα με την ασφαλιστική ενημερότητα ενώ έχουν πληρώσει και παράλληλα, με την παραμικρή καθυστέρηση εμπρόθεσμης πληρωμής, να μεταπίπτει η οφειλή στο ΚΕΑΟ και να απαιτείται να γίνει ρύθμιση της!!!

6. Πρόστιμο & Τόκοι Εκπρόθεσμης Υποβολής.
Άλλος ένας παραλογισμός του ισχύοντος ΚΦΔ, η διπλή χρηματική τιμωρία. Με τον προγενέστερο του ν.4174/2013 κώδικα, προβλεπόταν σε περίπτωση υποβολής εκπρόθεσμης χρεωστικής δήλωσης (ή και κατόπιν ελέγχου) ΜΟΝΟΝ προσαύξηση εκπρόθεσμης υποβολής και πολύ σωστά. Πρόσφατα, νομοθετήθηκε η μη επιβολή προστίμου τροποποιητικής δήλωσης ΦΕ φυσικών προσώπων (όχι για τα ΝΠ!!!) όταν το ΧΥ είναι μικρότερο των 100 €. Πρόσφατη επίσης απόφαση ΔΕΔ, ακύρωσε το πρόστιμο του άρθρου 54 για αρχική δήλωση ΦΜΥ με ΧΥ 2,73€ λόγω δυσαναλογίας προστίμου και οφειλόμενου φόρου, προφανώς εν όψει κάποιας αναμενόμενης απόφασης ΣτΕ (σε χιλιάδες ΔΕΔ που έχουν εξεταστεί και υπήρξε επίκληση τέτοιου λόγου δεν υπήρξε ανάλογη απόφαση).
Το ερώτημα λοιπόν που τίθεται είναι, το κατά πόσον είναι συνταγματικώς ανεκτό για την οποιαδήποτε χρεωστική φορολογική ή άλλη δήλωση να υπάρχει και προσαύξηση (τόκοι) και πρόστιμο.
Να θυμίσω δε απλά ότι συνταγματικά, όπως δεν μπορεί να υπάρξει για το ίδιο φορολογικό αντικείμενο διπλή φορολογία (π.χ. ΦΣΚ και Χ/μο ή ΦΠΑ και Χ/μο - αποφάσεις ΣτΕ), έτσι προφανώς δεν πρέπει να υπάρχει και διπλή πρόσθετη επιβάρυνση, αφού το δημόσιο έχει πάρει ή θα πάρει τα οφειλόμενα με την νόμιμη προσαύξηση τους (όπως με το προγενέστερο κώδικα με την νόμιμη προσαύξηση της εκπρόθεσμης υποβολής ή χρέωσης).

7. Αναδρομικά Μισθωτών - Συνταξιούχων, Χρόνος Δήλωσης.
Δεν είναι δυνατόν να ταλαιπωρούνται οι φορολογούμενοι για κάτι που οφείλει αλλά και μπορεί να κάνει από μόνο του το Ελληνικό Δημόσιο.
Ως γνωστόν, από το ΦΕ 2021 πλέον, τα αναδρομικά των αγροτικών επιδοτήσεων δηλώνονται στο έτος που εισπράττονται και πολύ σωστά. Βέβαια εδώ έχουμε να κάνουμε συνήθως με ποσά που στην συντριπτική τους πλειοψηφία είναι μικρά και αφορολόγητα. Όμως σε κάθε περίπτωση έχουμε να κάνουμε και με το πραγματικό γεγονός της αναδρομικής καταβολής χωρίς υπαιτιότητα του δικαιούχου ΦΠ. Και φυσικά δεν πρέπει να συγχέουμε την αρχή του δεδουλευμένου που σωστά ισχύει στο πεδίο της επιχειρηματικής δραστηριότητας, με την δήλωση των αναδρομικών ΦΠ.
Εν ολίγοις, θα έπρεπε και τα αναδρομικά αποδοχών / συντάξεων να δηλώνονται στον χρόνο που εισπράττονται και μάλιστα φορολογηθέντα στην πηγή αυτοτελώς (στον χρόνο που ανάγονται - υπάρχει η δυνατότητα του δημοσίου), ειδικά και για λόγους «πόθεν έσχες». Σκεφτείτε απλά την περίπτωση φορολογούμενου που σε Α φορολογικό έτος φορολογήθηκε βάσει τεκμηρίων γιατί όντως δεν είχε διαθέσιμο εισόδημα και εκ των υστέρων βάσει δήλωσης αναδρομικών για το Α φορολογικό έτος του επιστρέφονται χρήματα, με ζημία φυσικά του δημοσίου !!!

8. Πραγματικός Δικαιούχος - Κατάργηση για το εσωτερικό.
Είναι πραγματικά τραγελαφικό. Να αρνείται το Ελληνικό Δημόσιο να αξιοποιήσει τα δεδομένα που διαθέτει και να υποβάλλει τους φορολογούμενους σε συνεχείς δημοσιεύσεις ιδίων πληροφοριακών στοιχείων σε διάφορες άλλες δημόσιες πλατφόρμες και μάλιστα και με σοβαρά πρόστιμα.
Στο μητρώο της ΑΑΔΕ (taxis) είναι δηλωμένα εδώ και αρκετά πλέον χρόνια όλα τα στοιχεία των πάσης φύσεως ΝΠ και των εταίρων - μετόχων τους και με τα ποσοστά τους σε πραγματικό χρόνο. Για ποιο λόγο λοιπόν θα πρέπει να υπάρχει με καταχώρηση από τον φορολογούμενο και το Μητρώο των Πραγματικών Δικαιούχων για τις εγχώριες επιχειρήσεις, ας το φτιάξει το κράτος μόνο του, υποχρέωση του είναι να αξιοποιήσει τα στοιχεία που ήδη διαθέτει !!!

9. Α.Ε. μη εισηγμένες & Ονομαστικοποίηση Μετοχών.
Ένα μεγάλο θέμα για το οποίο θα έπρεπε ήδη να έχει ήδη γίνει μια πολύ σοβαρή προσέγγιση. Η ονομαστικοποίηση των μετοχών μη εισηγμένων ΑΕ έτσι όπως νομοθετήθηκε, ουσιαστικά αλλοιώνει εντελώς την έννοια της Ανώνυμης Εταιρείας. Επιπλέον δε, δημιουργεί σοβαρά γραφειοκρατικά προβλήματα στα ΔΣ των ΑΕ στην σχέση τους με το ΓΕΜΗ, αλλά αποτελεί και μονομερή επέμβαση στην δικαιωματική βούληση των μετόχων που επέλεξαν για ίδιο λόγο αυτή την μορφή εταιρείας.
Κι όμως, αν το κράτος για φορολογικούς σκοπούς ήθελε να γνωρίζει την ταυτότητα των μετόχων, η λύση ήταν απλή και καθόλου γραφειοκρατική.
Όπως και στις εισηγμένες δεν τηρείται ουσιαστικά βιβλίο μετόχων στην επιχείρηση και οι συναλλαγές παρακολουθούνται μέσω του χρηματιστηρίου και των εταιρειών χαρτοφυλακίου, με το ίδιο σκεπτικό θα μπορούσε να υιοθετηθεί και μια διαδικασία για τις μη εισηγμένες. Δηλαδή, θα υπήρχε ο γενικός κανόνας που θα προέβλεπε ότι, «η μεταβίβαση ανωνύμων μετοχών μη εισηγμένων ΑΕ θα πραγματοποιείται υποχρεωτικώς, με μια απλή δήλωση σε οποιαδήποτε Δ.Ο.Υ. της χώρας και μέσω τραπεζικού συστήματος», στην οποία δε δήλωση θα αναφερόταν απλά μόνον τα στοιχεία της συναλλαγής (συμβαλλόμενοι, εταιρεία, στοιχεία εξόφλησης συναλλαγής και τίμημα), τίποτε άλλο, η δε ΑΕ θα είχε γνώση των συναλλαγών αυτών μέσω του συστήματος taxis.

10.Τράπεζες & Τράπεζα Ελλάδος.
Είναι αδιανόητο να λέγεται και να προβάλλεται το γεγονός, ότι η Τράπεζα της Ελλάδος δεν μπορεί να αντλήσει τα στοιχεία που θέλει από τις επίσημες δημοσιευμένες καταστάσεις των επιχειρήσεων λόγω ασυμβατότητας αρχείων !!! Οι επιχειρήσεις μία υποχρέωση έχουν, να δημοσιοποιούν τα στοιχεία τους όπως κατά νόμον προβλέπεται. Η Τράπεζα της Ελλάδος και η οποιαδήποτε άλλη Τράπεζα, από την στιγμή που είναι δημοσίως διαθέσιμα τα στοιχεία αυτά, ας πληρώσει και ας βρει την λύση να τα αντλήσει με όποιο τρόπο θέλει. Δεν είναι δυνατόν να επιβαρύνονται λογιστές και επιχειρήσεις και με πρόστιμα μάλιστα, για να έχουν διαθέσιμα τα στοιχεία όπως τα θέλει η κάθε τράπεζα. Όπως επίσης είναι απαράδεκτο και το γεγονός ότι, προσκομίζοντας κάθε φορολογούμενος / επιχείρηση σε τράπεζα τα όποια οικονομικά στοιχεία για την Α υπόθεση του, για μια άλλη του υπόθεση, η ίδια τράπεζα, να του ζητά εκ νέου τα ίδια στοιχεία και να μην τα αντλεί από το αρχείο της.

11. Χαρτόσημο Επιχειρηματικών Δανείων.
Η άρνηση δεκτικότητας του Ελληνικού Δημοσίου στην εφαρμογή νομοθετικών αποφάσεων σε όλο της το μεγαλείο. Μετά τις πρόσφατες αποφάσεις ΣτΕ, που πολύ ορθώς κατάργησαν το χαρτόσημο των επιχειρηματικών δανείων (επιχειρήσεις υπαγόμενες στο καθεστώς ΦΠΑ αλλά δραστηριότητα απαλλασσόμενη), ήρθε το ελληνικό δημόσιο να νομοθετήσει και μάλιστα αναδρομικά, παρέκκλιση στο ΦΠΑ μόνο για τις επιχειρήσεις και όχι για τις Τράπεζες !!! Αν είναι δυνατόν. Και εδώ τίθεται πλέον και ένα μεγάλο ζήτημα. Οι τράπεζες ως γνωστόν και προ ΦΠΑ, δεν επιβάρυναν τα δάνεια και τους τόκους αυτών με χαρτόσημο. Αν λοιπόν η απαλλαγή του άρθρου 22 του ν.2859/2000 (η οποία σημειωτέον θεσπίστηκε με βάση τις οδηγίες της Ε.Ε.) δεν αφορά μόνον ή και καθόλου τις τράπεζες, γιατί νομοθετήθηκε ???

12. Διαθεσιμότητα Δεδομένων & Αυτοδίκαιη Παράταση.
Είναι αδιανόητο αυτό που συμβαίνει στην περίπτωση μας, ειδικά στο φορολογικό και ασφαλιστικό σύστημα. Θα πρέπει να νομοθετηθεί άμεσα ότι, η όποια καθιερωμένη συνολική προθεσμία υποβολής των πάσης φύσεως φορολογικών και ασφαλιστικών δηλωτικών υποχρεώσεων, για τις οποίες το δημόσιο είναι υποχρεωμένο να παρέχει δεδομένα ή διευκρινήσεις, θα άρχεται όταν, όλα αυτά τα δεδομένα ή διευκρινήσεις, τα οποία είναι υποχρέωση του δημοσίου να τα παρέχει, είναι διαθέσιμα και θα παρατείνεται αυτοδίκαια τόσο όσο κάθε φορά, όσο οι ηλεκτρονικές πλατφόρμες δεν λειτουργούν ή υπολειτουργούν.

13. Εσωτερική Διασύνδεση Δημόσιων Υπηρεσιών & Δεδομένα.
Η άλλη εσκεμμένη παθογένεια του ελληνικού δημοσίου χάριν της γραφειοκρατίας και με μόνιμο θύμα τους λογιστές - φοροτεχνικούς. Είναι αδιανόητο να υπάρχει μηχανογράφηση στο δημόσιο από τις αρχές της δεκαετίας του '90 και να συνεχίζεται η ίδια κατάσταση.
Θα πρέπει να γίνει πλέον κατανοητό, ότι ο ελεγκτής είναι το ελληνικό δημόσιο και αυτό οφείλει να διαμορφώσει την κατάλληλη τεχνολογία, για να έχει μέσω της εσωτερικής διασύνδεσης και πληροφόρησης ότι χρειάζεται και όχι να απαιτεί από τους φορολογούμενους (σ.σ. λογιστές / φοροτεχνικούς ουσιαστικά) την κατά συρροή δήλωση στις όποιες ηλεκτρονικές πλατφόρμες των ίδιων στοιχείων που διαθέτει πρωτογενώς.

14. Μη Επιστρεπτέα Προκαταβολή - Επιλεκτική Φορολογία.
Είναι αδιανόητο να βγαίνουν οδηγίες από την ΑΑΔΕ (σ.σ. όχι Απόφαση ή ΠΟΛ) που να προβλέπει διαφορετικό τρόπο φορολογικής αντιμετώπισης όμοιας δωρεάν επιδότησης / επιχορήγησης του δημοσίου, κατά άρθρο 47 του ν.4172/2013 ανάλογα με την κατηγορία βιβλίων του φορολογούμενου ΝΠ ή και ανάλογα με την νομική προσωπικότητα του φορολογούμενου, όταν η απόφαση χορήγησης αυτής της επιδότησης / επιχορήγησης είναι γενική και κατά χωρίς καμία παρέκκλιση αφορολόγητη και αφορά όλες γενικά τις επιχειρήσεις, ανεξαρτήτως νομικής μορφής και κατηγορίας βιβλίων.
Εδώ μιλάμε πλέον για μία προφανή παρανόηση και παρερμηνεία, τόσο του νόμου όσο και της απόφασης επιχορήγησης, για να μη υποθέσουμε κάτι διαφορετικό.
Να τονίσουμε επιπλέον στην όλη διαδικασία δε, το καθυστερημένο του χρόνου που δόθηκαν οι οδηγίες αυτές (εν μέσω του χρονικού διαστήματος υποβολής των φετινών φορολογικών δηλώσεων) και την αυτονόητη σύγχυση που δημιουργήθηκε στα Ν Π με διπλογραφικά βιβλία, που θα επηρεάσει σοβαρά όσα από αυτά αποφασίσουν να διανείμουν και μερίσματα, λόγω της δυσανάλογης φορολογικής επιβάρυνσης ανάλογων μερισμάτων με βάση τις ως άνω οδηγίες.

15. My Data - Υπουργική Απόφαση κατά παράβαση νόμου.
Δεν θα αναφερθώ εδώ στην προχειρότητα σχεδιασμού του εν λόγω συστήματος, ούτε στις επιστημονικά εμπεριστατωμένες αρνητικές απόψεις της συντριπτικής πλειοψηφίας των Οικονομολόγων - Λογιστών - Φοροτεχνικών και τις αντιδράσεις τους για τα My Data.
Η εμμονή όμως μετά απ' όλα αυτά των φορολογικών αρχών για την εφαρμογή αυτού του «μορφώματος» και έτσι όπως έχει σχεδιαστεί, όπως και η «απάθεια» για επιβαλλόμενη νομική δράση απέναντι στην πολιτεία για τέτοιου είδους «μορφώματα» από τους πολιτειακά θεσμοθετημένους επιστημονικούς και επαγγελματικούς φορείς, κάτι υπονοεί και κάτι κρύβει. Δύο μόνο στοχοποιημένες αναφορές επί των My Data.
Είναι αδιανόητο, παράνομο και πλήρως αντισυνταγματικό, να βγαίνει υπουργική απόφαση για πληροφοριακά στοιχεία (άρθρο 15Α ν.4174/2013), που να «καταναγκάζει» τις επιχειρήσεις να τηρούν δεύτερα βιβλία και να εκδίδουν στοιχεία, σε αντίθεση με την υφιστάμενη νομοθεσία για την τήρηση - ενημέρωση των βιβλίων και την έκδοση των στοιχείων.
Είναι επίσης αδιανόητο, παράνομο και πλήρως αντισυνταγματικό, να ψηφίζεται τώρα πρόσφατα άρθρο νόμου (54Η ν.4174/2013), που να εξομοιώνει την μη διαβίβαση πληροφοριακών στοιχείων (ΑΛΠ - ΦΗΜ) με την μη έκδοση ή ανακριβή έκδοση φορολογικού στοιχείου (άρθρο 58Α & 54 παρ.1.ιη ν.4174/2013), όταν μάλιστα και η μη διαβίβαση αυτή μέχρι σήμερα, οφείλεται αποκλειστικά σε κρατική αστοχία των σχετικών ηλεκτρονικών εφαρμογών.

Αξιότιμοι κ.κ. Πρόεδρε και μέλη της ΚΔ του ΟΕΕ.

Όπως όλοι γνωρίζουμε, τα ως άνω εκτεθέντα ζητήματα είναι αρκούντως σημαντικά. Μερικά δε από αυτά χρήζουν άμεσης διερεύνησης και λύσης, δεν πρέπει να συνεχίζουν να επιβαρύνουν με κόστος και χρόνο τις επιχειρήσεις και τους λογιστές - φοροτεχνικούς, ειδικά στην παρούσα οικονομική συγκυρία που βιώνουμε. Και η δράση του ΟΕΕ προς την κατεύθυνση αυτή είναι επιβεβλημένη, την επιζητούν άλλωστε όλοι οι συντελεστές της οικονομίας.

Είμαι στην διάθεση σας για οποιαδήποτε διευκρίνιση απαιτηθεί επί των παραπάνω και για οτιδήποτε άλλο σχετικό με όλα αυτά. Με εκτίμηση.

Ο Πρόεδρος του 16ου ΠΤ Ιονίων Νήσων
Νίνος Νικ. Γεώργιος
 

(Σ.Σ. Την 12/3/2022 κατατέθηκε σχετικό αναλυτικό υπόμνημα του υπογράφοντος για τα myData, στην 82η ΣτΑ του ΟΕΕ. Την 6/5/2022 στάλθηκε σχετικό αναλυτικό υπόμνημα του υπογράφοντος για την επιλεκτική φορολόγηση της μη επιστρεπτέας προκαταβολής, στην ΚΔ του ΟΕΕ. Επισυνάπτεται με την παρούσα επίσης συνταχθέν την 25/10/2021 υπόμνημα του υπογράφοντος για φορολογική υπόθεση, σχετικό με τον χαρακτηρισμό του χ/μου ως φόρου ή τέλους.)

 


ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΓΙΑ Χ/ΜΟ & ΔΗΛΩΣΕΙΣ Χ/ΜΟΥ

ΑΡΘΡΟ 2 (Ν.4174/2013)

1. Οι διατάξεις του Κώδικα ισχύουν για τα εξής δημόσια έσοδα:
α. Φόρο Εισοδήματος.
β. Φόρο Προστιθέμενης Αξίας (Φ.Π.Α.).
γ. Ενιαίο Φόρο Ιδιοκτησίας Ακινήτων (ΕΝ.Φ.Ι.Α.).
δ. Φόρο Κληρονομιών, Δωρεών, Γονικών Παροχών, Προικών και Κερδών από Τυχερά Παίγνια.
ε. Φόρους, τέλη, εισφορές ή χρηματικές κυρώσεις που αναφέρονται στο
Παράρτημα του Κώδικα και κάθε άλλο φόρο, τέλος, εισφορά ή χρηματική κύρωση για τη βεβαίωση ή είσπραξη των οποίων, κατά την έναρξη ισχύος του Κώδικα, εφαρμόζονται ανάλογα οι αντίστοιχες διατάξεις των φορολογιών των περιπτώσεων α' και β'.
στ. Χρηματικές κυρώσεις και τόκους, οι οποίοι προβλέπονται από τον Κώδικα.

ΑΡΘΡΟ 54 (Ν.4174/2013)

1. Για καθεμία από τις παρακάτω παραβάσεις επιβάλλεται πρόστιμο στον φορολογούμενο ή οποιοδήποτε πρόσωπο, εφόσον υπέχει αντίστοιχη υποχρέωση από τον Κώδικα ή τη φορολογική νομοθεσία που αναφέρεται στο πεδίο εφαρμογής του:
α) δεν υποβάλλει ή υποβάλλει εκπρόθεσμα ή υποβάλει ελλιπή δήλωση πληροφοριακού χαρακτήρα ή φορολογική δήλωση από την οποία δεν προκύπτει φορολογική υποχρέωση καταβολής φόρου, β) δεν υποβάλλει  ή  υποβάλλει εκπρόθεσμα φορολογική δήλωση, γ) δεν υποβάλλει ή υποβάλει εκπρόθεσμα δήλωση παρακράτησης φόρου,
2. Τα πρόστιμα για τις παραβάσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 καθορίζονται ως εξής: α) εκατό (100) ευρώ, σε περίπτωση μη υποβολής ή εκπρόθεσμης υποβολής σχετικά με την περίπτωση α' της παραγράφου 1 και, στις φορολογίες κεφαλαίου, για κάθε παράβαση των περιπτώσεων α', β', γ', δ' στ' και ιγ' της παραγράφου 1, β) εκατό (100) ευρώ, για κάθε παράβαση των περιπτώσεων β', γ' και δ' της παραγράφου 1 που ο φορολογούμενος δεν είναι υπόχρεος τήρησης λογιστικών βιβλίων, γ) διακόσια πενήντα (250) ευρώ, για κάθε παράβαση των περιπτώσεων β', γ', δ' και στ' της παραγράφου 1, σε περίπτωση που ο φορολογούμενος είναι υπόχρεος τήρησης βιβλίων και στοιχείων με βάση απλοποιημένα λογιστικά πρότυπα και δ) πεντακόσια (500) ευρώ, για κάθε παράβαση των περιπτώσεων β', γ', δ' και στ' της παραγράφου 1, σε περίπτωση που ο φορολογούμενος είναι υπόχρεος τήρησης βιβλίων και στοιχείων με βάση πλήρη λογιστικά πρότυπα.
 
ΑΡΘΡΟ 58 (Ν.4174/2013)

1. Αν το ποσό του φόρου που προκύπτει με βάση φορολογική δήλωση υπολείπεται του ποσού του φόρου που προκύπτει με βάση το διορθωτικό προσδιορισμό φόρου που πραγματοποιήθηκε από τη Φορολογική Διοίκηση, ο φορολογούμενος υπόκειται σε πρόστιμο επί της διαφοράς που προκύπτει προς καταβολή ως εξής: α) δέκα τοις εκατό (10%) του ποσού της διαφοράς, εάν το εν λόγω ποσό ανέρχεται σε ποσοστό από πέντε (5%) έως είκοσι (20%) τοις εκατό του φόρου που προκύπτει με βάση τη  φορολογική δήλωση, β) είκοσι πέντε τοις εκατό (25%) του ποσού της διαφοράς, αν το εν λόγω ποσό υπερβαίνει το ποσοστό είκοσι τοις εκατό (20%) έως πενήντα τοις εκατό (50%) του φόρου που προκύπτει με βάση τη φορολογική δήλωση, γ) πενήντα τοις εκατό (50%) του ποσού της διαφοράς, αν το εν λόγω ποσό υπερβαίνει σε ποσοστό το πενήντα τοις εκατό (50%) του φόρου που προκύπτει με βάση τη φορολογική δήλωση.
2. Σε περίπτωση μη υποβολής δήλωσης από την οποία θα προέκυπτε υποχρέωση καταβολής φόρου επιβάλλεται πρόστιμο ίσο με ποσοστό πενήντα τοις εκατό (50%) επί του ποσού του φόρου που αναλογεί στη μη υποβληθείσα δήλωση.

ΑΡΘΡΟ 62 (Ν.4174/2013)

6. Εφόσον, για την ίδια παράβαση, επιβάλλονται, σύμφωνα με τον Κώδικα, περισσότερα πρόστιμα, υπερισχύει η διάταξη που προβλέπει το μεγαλύτερο πρόστιμο.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ : Από τις παραπάνω διατάξεις του Ν.4174/2013, εισάγεται κατ’ αρχήν μια σαφής διάκριση (Άρθρο 54 – 2.α) για τα πρόστιμα που επιβάλλονται, ανάλογα για το εάν το αποτέλεσμα της όποιας φορολογικής ή άλλης δήλωσης είναι η καταβολή φόρου ή ότι άλλου (τέλους, εισφοράς κλπ). Με την μεταγενέστερη δε ΠΟΛ.1080/2016 γίνεται σαφέστερη η διάκριση του φόρου από το τέλος και κατ’ επέκταση του τελικού χαρακτηρισμού των σχετικών δηλώσεων.

ΠΟΛ.1080/2016

1. Με βάση τις διατάξεις της περ. α' της παρ. 1 σε συνδυασμό με την περ. α' της παρ. 2 του άρθρου 54 του ν.4174/2013 (Κ.Φ.Δ.), για κάθε παράβαση μη υποβολής ή εκπρόθεσμης υποβολής δήλωσης, από την οποία δεν προκύπτει υποχρέωση καταβολής φόρου (πιστωτικές και μηδενικές δηλώσεις) και αφορά φορολογικά έτη, υποθέσεις και περιόδους από 1.1.2014 και μετά, επιβάλλεται πρόστιμο εκατό
(100) ευρώ (ΠΟΛ.1252/2015 εγκύκλιος), ενώ με βάση τις διατάξεις της περ. β' της παρ. 1, σε συνδυασμό με τις διατάξεις των περ. β', γ' και δ' της παρ. 2 του ίδιου άρθρου και νόμου, στη μη υποβολή ή εκπρόθεσμη υποβολή φορολογικής δήλωσης, επιβάλλεται πρόστιμο 100, 250 ή 500 ευρώ, ανάλογα με το αν ο φορολογούμενος είναι ή όχι υπόχρεος τήρησης λογιστικών βιβλίων και με βάση ποια λογιστικά πρότυπα, δηλαδή απλοποιημένα ή πλήρη.
 
2. Επίσης, με τις διατάξεις της παρ. 19 του άρθρου 72 του ν.4174/2013 ορίζεται, μεταξύ άλλων, ότι για την υποβολή, μετά την 1.1.2014, εκπροθέσμων δηλώσεων από τις οποίες δεν προκύπτει φορολογική υποχρέωση και οι οποίες αφορούν περιόδους έως την 31.12.2013, επιβάλλονται τα πρόστιμα του πρώτου εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου 4 του ν. 2523/1997 με τον περιορισμό το καταβλητέο σε καθεμία περίπτωση ποσό να μην ξεπερνά το προβλεπόμενο στο άρθρο 54 παρ. 2 περ. α' του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας.

3. Επιπλέον, με τις διατάξεις της περ. ε' της παρ. 1 του άρθρου 2 του ν.4174/2013 ορίζεται ότι, οι διατάξεις του Κ.Φ.Δ. ισχύουν, μεταξύ άλλων, για τα τέλη που αναφέρονται στο παράρτημα, συνεπώς και για το τέλος επιτηδεύματος, δεδομένου ότι αυτό περιλαμβάνεται στο Παράρτημα.

10. Κατόπιν των ανωτέρω, όσον αφορά τα νομικά πρόσωπα και τις νομικές οντότητες και δεδομένου ότι το τέλος επιτηδεύματος βεβαιώθηκε πρώτη φορά με τη δήλωση φόρου εισοδήματος το οικονομικό έτος 2014 και μετά, με την παρούσα γίνεται δεκτό ότι, στις περιπτώσεις στις οποίες δεν υποβάλλεται ή υποβάλλεται εκπρόθεσμα δήλωση φορολογίας εισοδήματος του οικονομικού έτους 2014 (χρήση 2013), από την οποία δεν προκύπτει υποχρέωση καταβολής φόρου αλλά μόνο του τέλους επιτηδεύματος (πιστωτικές και μηδενικές δηλώσεις), επιβάλλονται τα πρόστιμα που ορίζονται με τις διατάξεις της παρ. 19 του άρθρου 72 του ν.4174/2013, ενώ για αντίστοιχες παραβάσεις που αφορούν τα φορολογικά έτη 2014 και επόμενα, επιβάλλεται το πρόστιμο που ορίζεται στην περ. α' της παρ. 2 του άρθρου 54 του ν.4174/2013, ήτοι εκατό (100) ευρώ σε κάθε περίπτωση, ανεξαρτήτως της κατηγορίας βιβλίων που τηρεί ο φορολογούμενος.

11. Τα παραπάνω έχουν ανάλογη εφαρμογή και για τις μη υποβληθείσες ή εκπρόθεσμα υποβληθείσες δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος φυσικών προσώπων (έντυπο Ε1) οικ. ετών 2012 και επόμενα, από τις οποίες δεν προκύπτει φόρος εισοδήματος, αλλά μόνο τέλος επιτηδεύματος.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ (Επί του ειδικού ερωτήματος της ΠΟΛ) : Σύμφωνα με την ΠΟΛ.1080/2016 όσον αφορά τα νομικά πρόσωπα και τις νομικές οντότητες και δεδομένου ότι το τέλος επιτηδεύματος βεβαιώθηκε πρώτη φορά με τη δήλωση φόρου εισοδήματος το οικονομικό έτος 2014 και μετά, με την παρούσα γίνεται δεκτό ότι, στις περιπτώσεις στις οποίες δεν υποβάλλεται ή υποβάλλεται εκπρόθεσμα δήλωση φορολογίας εισοδήματος του οικονομικού έτους 2014 (χρήση 2013), από την οποία δεν προκύπτει υποχρέωση καταβολής φόρου αλλά μόνο του τέλους επιτηδεύματος (πιστωτικές και μηδενικές δηλώσεις), επιβάλλονται τα πρόστιμα που ορίζονται με τις διατάξεις της παρ. 19 του άρθρου 72 του ν.4174/2013, ενώ για αντίστοιχες παραβάσεις που αφορούν τα φορολογικά έτη 2014 και επόμενα, επιβάλλεται το πρόστιμο που ορίζεται στην περ. α' της παρ. 2 του άρθρου 54 του ν.4174/2013, ήτοι εκατό (100) ευρώ σε κάθε περίπτωση, ανεξαρτήτως της κατηγορίας βιβλίων που τηρεί ο φορολογούμενος. Τα παραπάνω έχουν ανάλογη εφαρμογή και για τις μη υποβληθείσες ή εκπρόθεσμα υποβληθείσες δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος φυσικών προσώπων (έντυπο Ε1) οικ. ετών 2012 και επόμενα, από τις οποίες δεν προκύπτει φόρος εισοδήματος, αλλά μόνο τέλος επιτηδεύματος.
 
ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ : Κάθε δήλωση (φορολογική ή άλλη) το αποτέλεσμα της οποίας είναι η καταβολή τέλους και όχι φόρου (παρ. 3), θεωρείται (παρ. 1) δήλωση από την οποία δεν προκύπτει υποχρέωση καταβολής φόρου (πιστωτικές και μηδενικές δηλώσεις) και σε περίπτωση μη υποβολής ή εκπρόθεσμης υποβολής, επιβάλλεται το πρόστιμο που ορίζεται στην περ. α' της παρ. 2 του άρθρου 54 του ν.4174/2013, ήτοι εκατό (100) ευρώ σε κάθε περίπτωση, ανεξαρτήτως της κατηγορίας βιβλίων που τηρεί ο φορολογούμενος (παρ. 10). Κατά συνέπεια αυτού και σε τέτοιες περιπτώσεις, δεν συντρέχει και περίπτωση εφαρμογής του άρθρου 58.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ : Τα αναφερόμενα στην ΠΟΛ.1252/2015 στην ενότητα ΙΙ παρ.9 (ερμηνεία άρθρου 58 Ν.4174/2013) και στο τελευταίο εδάφιο σχετικά με το χ/μο, είναι εντελώς αποσπασματικά και δεν μπορεί να έχουν ισχύ, διότι και το άρθρο 58 στο σύνολο του, αναφέρεται αποκλειστικά σε ποσό φόρου που προκύπτει με βάση φορολογική δήλωση (και όχι τέλους κλπ).

 

Κέρκυρα, 25 Οκτωβρίου 2021
Γιώργος Νίνος
Οικονομολόγος – Μέλος ΟΕΕ Λογιστής – Φοροτεχνικός Α’ Τάξης

 

Τα cookies μας διευκολύνουν να σας παρέχουμε τις υπηρεσίες μας. Με τη χρήση των υπηρεσιών μας επιτρέπετε να χρησιμοποιούμε cookies.