Γνωστοποίηση της υπ’αριθμ. 136/2016 Γνωμοδότησης του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (ΝΣΚ) σχετικά με την επίσχεση εργασίας

Γνωστοποίηση της υπ’αριθμ. 136/2016 Γνωμοδότησης του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (ΝΣΚ) σχετικά με την επίσχεση εργασίας

Με το υπ’αριθ.πρωτ. Α23/268/8/2016 έγγραφο με τίτλο "Γνωστοποίηση της υπ’αριθμ. 136/2016 Γνωμοδότησης του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (ΝΣΚ) σχετικά με την επίσχεση εργασίας", το ΙΚΑ-ΕΤΑΜ κοινοποίησε στα Υποκαταστήματά του την ανωτέρω Γνωμοδότηση:

α) ο ασφαλιστικά καλυπτόμενος χρόνος για όσους ασκούν το δικαίωμα επισχέσεως επεκτείνεται από τον ένα (1) μήνα στους πέντε (5) και

β)θεσπίζεται αυτοτελές δικαίωμα στα ασφαλιστικά όργανα του Ιδρύματος, τα οποία έχουν πλέον την αρμοδιότητα να αποφανθούν περί του κύρους της επισχέσεως δίχως να αναμένουν την τελεσίδικη κρίση των πολιτικών Δικαστηρίων.

Το Ν.Σ.Κ. δέχτηκε ομόφωνα ότι:

α) Κατά τη διάρκεια της επίσχεσης εργασίας διατηρείται η αξίωση του εργαζόμενου επί του μισθού του και συνεπώς παραμένει ενεργή και η ασφαλιστική σχέση αυτού, η οποία συνεχίζει να λειτουργεί υπό τους ίδιους όρους και με όλες τις συνέπειες από την άποψη καταβολής εισφορών στο Ι.Κ.Α., που θα ίσχυαν, ως εάν ο εργαζόμενος παρείχε κανονικά την εργασία του.

Χρονικός περιορισμός ως προς τη διάρκεια της εργασιακής σχέσης (άρα και της συμπίπτουσας με αυτή ασφαλιστικής σχέσης) επί επισχέσεως εργασίας, δεν τίθεται, κατ’αρχήν, από τις εφαρμοστέες, εν προκειμένω, διατάξεις των άρθρων 325 και 656 εδ. α' του Α.Κ., 2 παρ. 2, 8 παρ. 2 και 28 παρ.3 περ. β' του α.ν.1846/1951.

Ωστόσο όμως και με δεδομένο ότι τα παρεχόμενα στον μισθωτό δικαιώματα δεν είναι χρονικώς απεριόριστα (εφόσον η επίσχεση είναι νόμιμη), η ασφάλιση στο Ι.Κ.Α συνεχίζεται, προσδιοριζόμενη εκάστοτε με βάση τα στοιχεία που διαθέτουν τα ασφαλιστικά όργανα και πάντοτε σύμφωνα με τις αρχές της καλής πίστης και των χρηστών συναλλακτικών ηθών (άρθρα 200, 288 Α.Κ.), όχι όμως πέραν του εύλογου χρόνου διάρκειας αυτής, κατά τον οποίο οφείλονται αποδοχές.

Ο «εύλογος» χρόνος δεν μπορεί να υπερβεί τους πέντε (5) μήνες, αφού μετά το πεντάμηνο η αποχή του μισθωτού από την εργασία του συνιστά -κατά κρίση αντικειμενική- σιωπηρή εκ μέρους του καταγγελία της σύμβασης, εκτός εάν προσκομισθεί αντίθετη δικαστική απόφαση από την οποία να προκύπτει η μη λύση της εργασιακής σχέσης και η συνέχιση της επίσχεσης και πέραν του πενταμήνου και υπό την προϋπόθεση βεβαίως ότι τα ασφαλιστικά όργανα του Ι.Κ.Α. θα υιοθετήσουν τις παραδοχές της.

β) Τα ασφαλιστικά όργανα του Ι.Κ.Α. έχουν, στα πλαίσια άσκησης των καθηκόντων τους, διακεκριμένη και αυτοτελή (μη εξαρτώμενη δηλαδή από την τυχόν προσφυγή των ενδιαφερομένων μερών -εργοδότη και μισθωτού- στα πολιτικά Δικαστήρια για τη διευθέτηση των μεταξύ τους εργασιακών διαφορών) αρμοδιότητα να ελέγχουν όλες τις παραμέτρους υπαγωγής των απασχολουμένων στην ασφάλιση τούτου.

γ) Επί νόμιμης επίσχεσης, τα εν λόγω όργανα του Ι.Κ.Α. οφείλουν για το ανωτέρω χρονικό αυτό διάστημα των πέντε μηνών να βεβαιώνουν χωρίς προσκόμματα, τον χρόνο ασφάλισης του μισθωτού, με βάση το ασφαλιστικό καθεστώς που αντιστοιχεί στην ειδικότητά του, καθώς επίσης και να εκδίδουν Πράξεις Επιβολής Εισφορών κατά του αρνούμενου να καταβάλει οικειοθελώς τις οφειλόμενες εισφορές του εν λόγω χρονικού διαστήματος εργοδότη.

δ) Η προσκόμιση ενώπιον των ασφαλιστικών οργάνων του Ι.Κ.Α. απόφασης πολιτικού Δικαστηρίου, που εκδόθηκε μεταξύ εργοδότη και μισθωτού και αποφαίνεται για τη χρονική διάρκεια της επίσχεσης, δεν τα δεσμεύει, οπότε αυτά δύνανται είτε να συμφωνήσουν με τις παραδοχές της απόφασης αυτής και να προβούν σε όλες τις ως άνω ενδεδειγμένες ενέργειές τους (πλήρης ασφαλιστική κάλυψη του μισθωτού και μετά το πεντάμηνο, έκδοση Π.Ε.Ε. σε βάρος του εργοδότη του κ.λ.π.), είτε να κρίνουν αντιθέτως, αιτιολογώντας όμως ειδικώς την αντίθετη αυτή κρίση τους.

Λαζανά  Βασιλική, μέλος της Επιστημονικής Ομάδας της ASTbooks