Υπερφορολόγηση και αδυναμία πληρωμής ακυρώνουν ρυθμίσεις και επιμηκύνσεις ληξιπρόθεσμων οφειλών
Οι κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων ανακάλυψαν τα «παιχνίδια» με τις ρυθμίσεις των χρεών επειδή οι οφειλέτες αδυνατούν να πληρώσουν.
Τα συσσωρευμένα χρέη οφείλονται στην υπερκατανάλωση του παρελθόντος και στην υπερφορολόγηση του παρόντος με ποικιλώνυμους φόρους, η δε αδυναμία πληρωμής στη μείωση των νόμιμων και παράνομων εσόδων.
Η μετακύλιση στο μέλλον των σημερινών ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων έχει νόημα υπό μία προϋπόθεση, ότι στο διάστημα της ρύθμισης η σχέση υποχρεώσεων-εσόδων θα βελτιωθεί υπέρ του οφειλέτη. Η λογική εξέλιξη της οικονομίας, αλλά και οι διάφορες ασφαλιστικές δικλίδες των «μνημονίων» και των νέων κρατικών δανείων υπέρ των πιστωτών, δεν δικαιολογεί καμία τέτοια ελπίδα, το αντίθετο μάλιστα, δηλαδή, τα προσεχή χρόνια οι οφειλέτες θα αντιμετωπίσουν περισσότερες δυσκολίες. Τότε τι χρησιμότητα έχουν οι ρυθμίσεις και μάλιστα επαναλαμβανόμενες; Ουσιαστικά καμία, τυπικά καλλιεργούν την πλάνη, στους μεν οφειλέτες ότι αύριο «κάτι μπορεί να γίνει», στις δε κυβερνήσεις ότι έχουν λαμβάνειν παρά του μη έχοντος! Υπάρχει και άλλος λόγος, μάλιστα ολίγο φαύλος, οι κυβερνήσεις στρογγυλεύουν τις γωνίες της κρίσης και του αδιεξόδου, ώστε οι ξένοι, δηλαδή οι δανειστές, να μη βλέπουν «κόκκινα δάνεια» αλλά μελλοντικές απαιτήσεις του κράτους! Με τέτοια όμως «τερτίπια», όχι μόνο δεν βγαίνουμε από την κρίση, αλλά μπαίνουμε βαθύτερα. Η κυβέρνηση λέει και ξαναλέει ότι βαρέθηκε να ακούει αντιδράσεις, όχι όμως προτάσεις.
Η αλήθεια είναι ότι προτάσεις λέγονται, αλλά οι πολιτικοί δεν τις ακούν. Οι προτάσεις είναι απλές και για να βγούμε από την κρίση ένας τρόπος υπάρχει, «να παράγουμε». Για να παράγουμε χρειαζόμαστε ενεργοποίηση της παραγωγικής διαδικασίας, με την οποία κανείς δεν ασχολείται στα σοβαρά. Σε τι θα ωφελήσει οποιαδήποτε ρύθμιση του εσωτερικού αλλά και εξωτερικού χρέους όταν η ανεργία καλπάζει, τα εισοδήματα μειώνονται και το εθνικό προϊόν κατρακυλάει συνεχώς; Η εθνική παραγωγή μειώθηκε κατά 25% την τελευταία τριετία! Το ηθικό είναι καταρρακωμένο και ο φόβος κυριαρχεί παντού.
Προχθές ο κ. Ράπανος, που ξέρει, είπε δημόσια ότι 80 δισ. ευρώ έφυγαν στο εξωτερικό τα τελευταία χρόνια! Γιατί; Διότι κανείς δεν εμπιστεύεται το κράτος-«μπαταχτσή». Δίπλα σ' αυτή την τεράστια αιμορραγία, η κυβέρνηση παραθέτει τη ρύθμιση των χρεών για να σωθούμε! Δυστυχώς, κανένας μας δεν θέλει να δει και να καταλάβει ότι τα τρία τελευταία χρόνια όλες οι κυβερνήσεις, και της σημερινής συμπεριλαμβανομένης, δεν έκαναν τίποτε για να ανασταλεί ο κατήφορος. Όλοι οι κυβερνώντες αισθάνονται ευτυχείς ασχολούμενοι με την αισθητική τακτοποίηση της κρίσης, κανένας όμως δεν επιχειρεί την αλλαγή. Αυτοπαγιδεύονται στο εξωτερικό και τρέμουν τις αποκαλύψεις σε βάρος τους στο εσωτερικό. Με τις ρυθμίσεις και επιμηκύνσεις των ληξιπρόθεσμων οφειλών δεν λύνεται κανένα πρόβλημα, γιατί ό,τι είναι δύσκολο σήμερα, γίνεται δυσκολότερο αύριο. Επειδή όμως το πρόβλημα αφορά το λαό, πρέπει να υπάρξει άμεση αντίδραση και αντί της καινούργιας μετανάστευσης των Ελλήνων που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, πρέπει να εξαναγκαστούν σε μετανάστευση οι υπεύθυνοι της κρίσης. Τέτοιες όμως αντιδράσεις προϋποθέτουν λαό ώριμο, πειθαρχημένο και αποφασισμένο να υποστηρίξει το καλώς εννοούμενο συμφέρον του. Αλλά, όπως φαίνεται, εμείς δεν διαθέτουμε τέτοιες αρετές και η συμπεριφορά μας στην ιστορική μας διαδρομή είναι κυκλοθυμική και αυτοκαταστροφική, θυμίζοντας εκείνη της εγγλέζικης κατσίκας που κλοτσάει στο τέλος την μπακράτσα (goat kicks the basket) και χύνει το γάλα!
Πηγή: Express
