Στο 32% θα ήταν η ανεργία χωρίς τον ΟΑΕΔ
H ανεργία θα ήταν 32% χωρίς τα προγράμματα του ΟΑΕΔ.
Τη διαπίστωση αυτή κάνει ο διοικητής του Οργανισμού και διευθυντής Ερευνών του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ) κ. Ηλ. Κικίλιας σημειώνοντας ότι τη λύση στην ανεργία δίνουν «οι βιώσιμες θέσεις εργασίας που δημιουργούν μόνο οι επιχειρήσεις μιας παραγωγικής, ανταγωνιστικής και εξωστρεφούς οικονομίας». Ωστόσο ο ΟΑΕΔ παρεμβαίνει με τα προγράμματά του με στόχο την «ανάσχεση του προβλήματος» και έχει καταφέρει να συγκρατήσει την ανεργία κατά 5 ως 7 ποσοστιαίες μονάδες.
Ωστόσο το πρόβλημα είναι τεράστιο, όπως ανεξέλεγκτες είναι και οι ποιοτικές διαστάσεις του, αν σκεφθεί κανείς ότι «1,6 εκατομμύρια συμπολίτες μας ζουν σε οικογένειες όπου δεν εργάζεται κανείς».
Ο κ. Κικίλιας εκτιμά ότι η ανεργία θα επιδεινώνεται όσο δεν βελτιώνονται τα χρόνια δομικά προβλήματα της εθνικής οικονομίας.
Τα προγράμματα του ΟΑΕΔ αποτελούν ένα ουσιαστικό εργαλείο ανάσχεσης του προβλήματος. Σε τι ποσοστό εκτιμάτε ότι συγκρατούν την ανεργία τα προγράμματα αυτά;
«Δεν υπάρχει κανένας απολύτως τρόπος να αντιμετωπιστεί η ανεργία όσο συνεχίζεται η πρωτοφανής και σφοδρότατη ύφεση που πλήττει τη χώρα, η οποία από το 2008 ως σήμερα έχει υπερβεί τις 23 μονάδες του ΑΕΠ. Γεγονός που συνεπάγεται ότι σήμερα η στατιστική ανεργία θα ανερχόταν τουλάχιστον στο 32% του εργατικού δυναμικού της χώρας μας αν δεν υπήρχαν τα προγράμματα του ΟΑΕΔ της τελευταίας τριετίας. Από τις αρχές του 2010 ενεργοποιήσαμε και υλοποιούμε 71 επί μέρους δράσεις ενεργητικών πολιτικών απασχόλησης και επαγγελματικής εκπαίδευσης, προϋπολογισμού 3,9 δισ. ευρώ, με μέγιστο αριθμό ωφελουμένων 1.350.000 ανέργους και εργαζομένους ιδιαίτερα σε επισφαλείς θέσεις εργασίας. Μέσω των δράσεων αυτών ως σήμερα έχουν ωφεληθεί ή συνεχίζουν να ωφελούνται περίπου 1.200.000 άτομα, που σημαίνει 85% συνολική απορροφητικότητα. Τα προγράμματα του ΟΑΕΔ βοήθησαν στο να διατηρηθούν περίπου 355.000 θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα, να δημιουργηθούν περίπου 192.000 μόνιμες ή εποχικές θέσεις εργασίας, να εκπαιδευτούν 550.000 εργαζόμενοι σε επιχειρήσεις, καθώς και περίπου 45.000 σπουδαστές στις σχολές του ΟΑΕΔ. Γι' αυτό εκτιμώ ότι κατορθώσαμε να συγκρατήσουμε την ανεργία κατά 5% ως 7%. Σήμερα υπάρχουν 12 επί μέρους προγράμματα προώθησης της απασχόλησης τα οποία μπορούν να χρησιμοποιήσουν οι άνεργοι αλλά κυρίως οι επιχειρήσεις που θέλουν και μπορούν να προβούν σε αύξηση του εργατικού τους δυναμικού».
Τα πρόσφατα μέτρα του τρίτου μνημονίου για «φθηνότερες απολύσεις/ μείωση των αποζημιώσεων» στον ιδιωτικό τομέα και για «διαθεσιμότητες/ απολύσεις» στον δημόσιο τομέα, θα οδηγήσουν σε νέα έκρηξη της ανεργίας;
«Τα μέτρα αυτά προκύπτουν από ιδεολογικές δυσκαμψίες και από μια εντελώς λανθασμένη ανάγνωση της δομής και λειτουργίας της ελληνικής οικονομίας. Το δόγμα της "εσωτερικής υποτίμησης" έχει αποδειχθεί ολέθριο, ακόμη και σε χώρες που ελέγχουν τη νομισματική τους πολιτική. Ούτε η ανταγωνιστικότητα βελτιώνεται ούτε μειώνονται οι τιμές, η ανεργία και το "καρκίνωμα" της μαύρης εργασίας. Οι σωστές προσαρμογές στην αγορά εργασίας είναι απαραίτητες, αλλά ο κρίσιμος παράγοντας είναι η αντιμετώπιση της δυσκαμψίας στις αγορές προϊόντων και υπηρεσιών».
Προσφάτως καταγράψατε ένα σημαντικό ποιοτικό στοιχείο του προβλήματος, με τη διαπίστωση ότι σε 400.000 οικογένειες δεν εργάζεται κανείς εκ των δύο συζύγων. Με ποιον τρόπο θα μπορούσε να ενισχυθεί η κοινωνική προστασία σε ανάλογες περιπτώσεις;
«Είναι αληθές ότι ο ένας στους δύο νέους είναι άνεργος αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι τρεις στους τέσσερις ανέργους είναι άνω των 30 ετών, ενώ τα άτομα που ζουν σε οικογένειες χωρίς εργαζομένους ξεπέρασαν τα 1,6 εκατομμύρια. Αυτό συνεπάγεται ότι το μεγαλύτερο μέρος των όποιων διαθέσιμων πόρων πρέπει να κατευθυνθεί στην υποστήριξη ανέργων που ζουν σε οικογένειες με χαμηλή "ένταση εργασίας" με κοινωνικά, οικογενειακά και οικονομικά κριτήρια».
Η Ευρώπη σε ανηφόρα
Η ανεργία αυξάνεται όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη. Πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί και τι προοπτικές υπάρχουν;
«Η ανεργία και η φτώχεια δεν αποτελούν ρητούς στόχους της οικονομικής πολιτικής της υπάρχουσας ΟΝΕ, όπως ο πληθωρισμός, το έλλειμμα και το χρέος. Η ΟΝΕ και το σημερινό ευρώ δημιουργήθηκαν πάνω σε μια θεμελιώδη οικονομική ασυμμετρία, μεταξύ ενός Βορρά με ισχυρή παραγωγικότητα, επενδύσεις, χαμηλή κατανάλωση και εμπορικά πλεονάσματα και ενός Νότου με τα ακριβώς αντίθετα, με συνέπεια υψηλή ανεργία, δημόσια και εξωτερικά ελλείμματα και χρέη, χωρίς απολύτως καμία πρόβλεψη για το πώς θα αντιμετωπιστεί η ασυμμετρία αυτή.
Ο μοναδικός τρόπος ανάκαμψης των αδύναμων χωρών, συμπεριλαμβανομένων της Ιταλίας και της Γαλλίας, είναι η αναθέρμανση της γερμανικής οικονομίας και η ανακύκλωση των εμπορικών πλεονασμάτων της με τρόπο που να ενδυναμώνονται οι αδύναμες οικονομίες με επενδύσεις και να βρίσκουν αγορές για τα προϊόντα τους».
Πηγή: Το Βήμα
